Sadaka (ar.i.ç.sadakât)
Doğru söylemek manâsindakî s d k kökünden gelme Arabça bir kelimedir. Kişinin din ve inancındaki doğruluğunu, ihlâs ve samimiyetini gösterdiğinden, Allah rızası için ihtiyaç sahihlerine yapılan yardıma “sadaka” denmiştir. Sadakanın yaygın manâsı, farz olmadığı halde kişinin kendi arzusu ile muhtaçlara yaptığı yardımdır. Ayet ve hadîslerde, bu türlü yardımların gizli ve açık yapılabileceği, fakat her halükârda başa kakma ve riyadan uzak olması gerektiği ifade edilmiştir (Bakara suresi 2/271.; Bakara suresi 2/264. ayetler). Bununla beraber Kur’ân’-ı Kerîm’de bir çok hadîste “sadaka” kelimesinin, verilmesi dinen mecburî bir borç olan “zekât” manâsında kullanıldığı da görülmektedir (Tevbe suresi 9/60.; Tevbe suresi 9/103. ayetler), Hac edecek kişiye ihramlı iken yapması yasak olan fiillerden bazıları (meselâ, bir parmağın tırnağını kesmek) için konan ceza, sadaka-i fitır (fıtır) miktarıdır ki bu cezaya da “sadaka” denmektedir.