Sarîh (ar. s.)
Lâfızların kullanıldıkları manâ bakımından yapılan taksimi içinde yer alan bir fıkıh usulü terimidir. Kendisinden kasdediien manâ açıkça anlaşılan lâfızlara “sarîh” denmektedir. Sarihin hükmü, niyete gerek olmaksızın ifade ettiği manânın gereğinin sabit olmasıdır.