Şuğl (ar. i.)
Türkler tarafından Türk musikîsi makam ve usullerine göre bestelenmiş, sözleri Arabça olan ilâhîlerdir. Bu ilâhîler ekseriyâ “Kıyâm zikri” sırasında okunurdu. Zikir’de Türkçe ilâhîler okunurken monoton bir âhenkleri sıyrılmak için arada şuğller söylenirdi. Şuğllerin güfteleri kolay anlaşılır Arabça ibârelerdir. Beste itibariyle daha coşkun ve parlak eserler olan şuğiler daha ziyâde yürük usullerde bestelenmiş tir.