Zâviye (ar. i.)
Tasavvuflarla ilgili bir terimdir. İslâm kültür tarihinde önemli bir yeri bulunan tekke ve zâviyeler, tasavvuf düşüncesinin, anlayış ve terbiyesinin işlenip derinleştirildiği ve halka takdim edildiği yerlerdir. Bu müesseseler, tekke, zâviye, hankah ve dergâh gibi isimler altında birbirinden hemen hemen farksız olan bu müesseselere insanlar, dünya hayatının çeşidi meşakkat ve sıkıntıları ile yorulan ruhlarını ve bunalan gönüllerini dinlendirmek için bir araya gelip boş zamanlarını değerlendirirlerdi.
Tekke ve hankâh ile eşit bir mânâ taşımasına rağmen zâviyeler için şu ifâdelerin de kullanıldığını belirtmek gerekir. Zâviye, tekkenin küçüğüne verilen bir isimdir. Ekseriya şehir ve kasabaların ücra köşelerinde kurulurlar. Bu manâda küçük oda demektir. Mecâzî olarak dünya hakkında da kullanılır. Çoğulu zevâyâ’dır.