Ehl-i Bedir. Bedir Gazvesi’ne katılan sahâbîleri ifade eden bir tabir.
Hicretin 2. yılında müslümanlarla Mek-keli müşrikler arasında Bedir mevkiinde meydana gelen Bedir Gazvesi’ne katılan ashap Ehl-i Bedir veya Bedri adıyla anılır. Sayıları 313 kadar olan Ehl-i Bedir’den Kur’ân-ı Kerîm’de(Ali İmrân 3/ 123) ve Hz. Peygamber’in hadislerinde övgü ile söz edilmiş, hepsinin cennetlik olduğuna dair kudsî ve merfû hadisler muteber hadis kitaplarında yer almıştır. Şahîh-i Buhâri’de Kırk dördünün adı verilen Ehl-i Bedir’in müslümanların en faziletlileri olduğu da hadislerde zikredilmiştir. Nitekim Hz. Ömer divan teşkilâtını kurunca divan defterine ilk önce Ehl-i Bedir’in yazılmasını emretmiştir. Bu anlayış İbn Sa’d’ın sahabe tasnifinde de görülmekte olup ona göre fazilet bakımından beş gruba ayrılan sa-hâbîlerin ilk tabakasını Ehl-i Bedir oluşturur. Hâkim en-Nîsâbûri’nin yaptığı tasnife göre Ehl-i Bedir yedinci. Abdülkâ-hir el-Bağdâdrnin tasnifine göre ise sekizinci tabakada yer almaktadır. Ehl-i Bedir’den bazıları çeşitli vesilelerle Medine dışına çıkıp muhtelif memleketlere göç etmiş olup bunlardan yirmi dört veya yetmişinin Kûfe’ye yerleştiği nakledilir. En son vefat eden Bedrî olarak ensardan Ebü Üseyd Mâlik b. Rebîa es-Sâidî (ö. 60/680) veya Ebü’l-Yeser Kâ’b b. Amr’ın (ö. 55/675), muhacirlerden ise Sa’d b. Ebû Vakkâs’ın (ö. 56/676) isimleri zikredilir. Sonradan çeşitti sebeplerle “Bedrî” nisbesini alan kişilerin Ehl-i Bedir’le bir ilgisi yoktur.
Ehl-i Bedir hakkında müstakil kitaplar yazılmıştır. Zehebî’nin (ö. 748/ 1348) Hâletü’I-bedr iî “adedi ehli Bedr, Ab-dülkâdir b. Şeyh el-Ayderûs’un el-Enmû-zecü’l-Iatîf iî ehli Bedri’ş-şerif, Şehâ-beddin Ahmed b. Âmir es-Sa’dî el-Had-ramî’nin Şerhu’ş-şadr iî esmd’i ehli Bedr, Abdüsselâm b. Tayyib el-Kadirî’nin Recâ’ü’l-icâbe bi’l-Bedriyyîn mine’ş-şahâbe, Şehâbeddin Ahmed el-Menînî1-nin Şerhuş-şadr bi-şerhi urcûzeü is-tinzâli’n-naşr bi’t-tevessül li-ehli Bedr, Müstakimzâde Süleyman Sadeddin Efen-di’nin (ö. 1202/1787) Ricâlül-Bedr, Mur Müstakımzâde’nin FicSlü’S-Bedrdüh risalesinin iik iki savfa tazâ ez-Zebîdî’nin (ö. 1205/1790) Şerhu’ş-şadr fî şerhi esmâ’i ehli Bedr adlı eserleri bunlar arasında sayılabilir.
Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi