el-Hâvi’l-kebîr'de, geleneksel açıklamalardan farklı olarak, konular yeni meselelerle zenginleştirilmiş ve çeşitli görüşlerin gerekçeleriyle tartışılarak bilimsel bir çatışma ortamı oluşturulmuştur. İki farklı bilimsel yayının yapıldığı el-Hâvi’l-kebîr’in çeşitli bölümleri ayrıca yayınlanmıştır: Kıtâlü ehli’l-bağy, el-Hudûd, er-Radâ’.
el-İknâc: Halife Kâdir-Billâh, dört mezhebin otoritelerinden kısa bir fıkıh kitabı hazırlamalarını istemiş; Mâverdî'nin el-İknâc adlı özlü çalışması, delillere dayanmaması nedeniyle halife tarafından beğenilmiştir. İbn Kâdî Şühbe, eserin garip bir özet olduğunu belirtir. el-İknâc, Ebû Şücâ el-İsfahânî tarafından şerh edilmiştir.
Tefsîrü’l-Kur’ân: Müellif, Kur'an'ın tümünü değil sadece gerekli gördüğü ayetleri tefsir etmiştir. Kaynaklar arasında hadisler, sahabe ve tabiin sözleri yanında çeşitli müfessirlerin görüşleri bulunmaktadır. Müellifin hukukçuluk ve dilbilimcilik yetenekleri eserde etkindir. Tefsîrü’l-Kur’ân'ın farklı yayınları bulunmaktadır.
Emsâlü’l-Kur’ân: Bursa Eski Yazma ve Basma Eserler Kütüphanesi ile Leiden Kütüphanesi'nde el yazması kopyaları bulunmaktadır.
Aclâmü’n-nübüvve (Delâ'ilü’n-nübüuve): Peygamberliğin mantıklı bir şekilde kanıtlanmasını amaçlayan bir kitaptır.
el-Ahkâmü’s-sultânîyye: İslam anayasası, idare, maliye ve devletler hukuku konularını ele alır. Kitap, çeşitli dillere çevrilmiştir ve birçok yazar tarafından eleştirilmiştir.
Kavânînü’l-vizâre vesiyâsetü’l-mülk (Edebü’l-oezîr): Vezirliğin tanımı, nitelikleri ve görevleri hakkında bilgi verir. Kitabın Türkçe tercümeleri bulunmaktadır.
Teshîlü’n-nazar ve taccîlü’z-şafer: Devletin yapısı ve işleyişi hakkında bilgi verir ve tarihsel örneklerle desteklenmiştir.
Nasîhatü’l-mülûk: Kimliği belirsiz bir sûfîye ait olabileceği öne sürülen bir kitaptır.
Edebüd-diinyâ ved-dîn: Ahlak üzerine bir eserdir ve birçok kez basılmıştır.
el-Emşâl ve’l-hikem: Hadisler, meseller ve beyitler içeren bir derlemedir.
Mâverdî'ye atfedilen diğer eserlerin bazıları, onun eseri olmayabilir.