Mısır Fiziki, Beşeri, Ekonomisi, Coğrafyası, Hakkında Bilgi

Ülke toprakları eski Gondvana kıtasının. temelinde genellikle üzerleri daha genç yaşta tortul tabakalarla (kum taşı, kireç taşı) örtülü gnays, granit, şist gibi krista­lin kayaçlar bulunan bir parçasıdır. Sert kayaçlar Nil vadisinde yeryüzüne çıktık­ları yerlerde çağlayan basamaklarını oluş­turmuşlardır. Mısır fizikî coğrafya açısın­dan dört bölgeye ayrılır: Nil vadisi ve del­tası, Doğu çölü (Arap çölü). Batı çölü (Lib­ya çölü), Sînâ yarımadası. Doğu Afrika’­nın Göller bölgesinden doğan Nil nehri Sudan’dan sonra Mısır topraklarına gi­rer. Nil vadisi Asvan çevresinde derin ve dardır. Tropikal bölgede çok genişleyen nehir ülkeye girince daralır ve herhangi bir kol almadan 1100 km. uzunluğunda­ki vadiyi hafif bir eğimle aşarak Dimyat ve Reşîd ağızlarından Akdeniz’e dökülür; eski metinlerde adları verilen diğer ağız­lar kapanmıştır. İki kolla deltayı aşan nehrin sahilde kıyı kordonlarıyla deniz­den ayrılan bazı lagünleri (Maryût, İdku. Burullus ve Merızele gölleri) bulunmakta­dır. Nil’in doğusunda kalan Doğu çölü, Kızıldeniz’e doğru Kızıldeniz tepeleri de­nilen ve bazı dorukları 2000 metreyi ge­çen bir dağ sırasıyla sınırlanır. Batı çölü Libya sınırına kadar uzanır; Doğu çölün­den daha geniş ve alçaktır. Çok geniş ve derin çukurlara dolan sular çevrelerini ta­rıma ve yerleşmeye uygun vahalar [Sîva, Bahriyye, Feyyûm, Ferâfre, Dâhle ve Hârce] haline getirmiştir. Batı çölündeki Kattâre çukurluğu deniz seviyesinden 136 m. aşağıdadır ve kurak oluşundan dolayı yerleşime uygun değildir. Jeolojik yapısı bakımından Doğu çölüne bağlı  yarımadası Süveyş ve Akabe körfezleri arasında yer alır ve Akdeniz sahilinde al­çak bir kıyı ovasıyla sınırlanır.

Mısır, Kuzey Afrika çöl kuşağında oldu­ğundan kurak ve sıcak çöl ikliminin etkisi altındadır. Yıl boyunca iki ana mevsim ve kısa geçiş dönemleri yaşanır. Yaz her yer­de sıcaktır; en sıcak ay olan haziranda en yüksek günlük sıcaklık ortalamaları Kahire’de 33° C, Asvan’da 41 ° C’dir. Ülke bü­tün yıl boyunca güneşli olup günlük güneşlenme süresi yaz aylarında on iki sa­at, kış aylarında on saattir. En fazla yağışı kış mevsiminde kıyı ve delta alır [İskende­riye’de yıllık ortalama 178 mm,]Kahire ve çevresinde azalan yağışlar (30 mm.) gü­neyde ve vahalarda çok düşüktür.[Asvan 2 mm., Feyyûm 12 mm] Sînâ yarımada­sında yağmurlar yüksekliğinden dolayı daha fazladır. Nisan ayından hazirana ka­dar güneybatıdan gelen ve yaklaşık elli gün süren Hamsın (Hammâsîn) rüzgârı güçlü eserse toz ve kum fırtınalarına se­bep olur ve çevre kumla kaplanır; onun arkasından Yukarı Nil’e yelkenle gitmeyi kolaylaştıran kuzey rüzgârları başlar.

Mısır’da doğal bitki örtüsünün dağılı­şını kurak çöllerle Nil vadisi ve deltasının yoğun tarım alanları kısıtlar. Yağış azlığı­na rağmen doğal bitki örtüsü çeşitlidir. Kurak çöllerde mimoza ve ılgın gibi bo­dur ağaçlarla çalılar ve kokulu otlardan oluşan bitki örtüsü yer altı suyunun bulunduğu yerlerde palmiyelere dönüşür. Kıyı kuşağı ilkbaharda zengin bitki çeşit­lerine sahiptir. Nil vadisi ve sulama kanal­larında su bitkileri görülür (nilüfer ve kamışlar). Antik çağlarda yaygın olan papi­rüsün artık doğal yetişme ortamı kalmadı­ğından günümüzde tarımı yapılmaktadır.

Kilometrekare başına yetmiş bir kişinin düştüğü ve nüfusun Nil’in kenarlarıyla deltasında toplandığı Mısır’da halkm % 35’i on beş büyük şehirde yaşamakta ve şehirlerde nüfus hızla artmaktadır. Nil va­disindeki yerleşmeler Kahire’nin güne­yinden itibaren Asvan’a kadar uzanır. Ül­kenin bundan sonraki bölümü olan Mısır Nûbe’sinin toprakları ve köyleri Asvan Ba-rajı’nın sulan altında kalmış, bölge ahali­si Kom Ombo yakınlarında Yeni Nûbe’ye nakledilmiştir. Nüfusun diğer kısmı göçe­belerle çöllerdeki vahaiarda yaşayan yer­leşik insanlardan oluşmaktadır. En kala­balık vaha Batı çölündeki Libya sınırında bulunan Sîva vahasıdir. Doğu çölünde yer­leşik nüfus kıyı boyunca birkaç kasabada yaşar; gerisi sayılan kesin olarak bilinme­yen göçebeler halindedir.

Tarım alanları ülke yüzölçümünün sa­dece % 4’ünü kaplar. Kullanılabilir arazi­nin kısıtlı olması sebebiyle devlet çölden yeni topraklar kazanılması ve kanal, gö­let, baraj inşası için büyük yatırımlar yap­maktadır. Asvan Barajı tarım alanlarına sulama imkânı sağlamış ve ekili alanların oranını arttırmıştır. Sulama yoluyla yılda iki defa ürün alınır. Taşkınlardan sonra yapilan kış ekimlerinde (kasım -mayıs) buğ­day, arpa, sebze. Özellikle soğan ve daha önemli olan yaz ekimlerinde şeker kamı­şı, pirinç ve pamuk gibi büyük gelir sağla­yan ürünler tercih edilmektedir. Liflerinin uzunluğu ile tanınan Mısır pamuğu dün­yanın en kaliteli pamuğudur. Nil deltasın­da narenciye bahçeleri artmıştır.

Mısır’ın başlıca yer altı kaynakları de­mir cevheri, fosfat, kireç taşı, talk. jips ve asbesttir. Ayrıca ülkede enerji sektörüne yönelik kömür, doğal gaz ve petrol rezerv­leri bulunmaktadır. Petrol Sînâ yarıma­dası, Süveyş körfezi ve Batı çölünden, do­ğal gaz ise delta alanından elde edilir. Pa­muk ipliği ve pamuklu giyim sanayiinde dünyanın ilk on ülkesi arasında yer alan Mısır’da diğer Önemli sanayi alanları ma­den (özellikle hidrokarbon), altı adet pet­rol rafinerisinde sürdürülen petrokimya ve otomotivdir. İnşaat sektörü yeni açılan çimento fabrikaları ile gelişme göster­mektedir. Nil vadisinde baraj yapımı kü­çük boyutlu ilk örnekleriyle XIX. yüzyılda deltada, XX. yüzyılın başında da Yukarı Mısır’da başlamıştır. Nil’in taşkın sularını biriktirmek için güneyde gerçekleştirilen ilk büyük baraj 1902 yılında İngilizlerin granitten yaptığı Asvan Barajı’dır. 1960-1970 yılları arasında Cemal Abdünnâsır’ın girişimiyle Ruslar, bu barajın 6 km. güne­yine dünyanın en büyük suni göllerinden birine sahip olan bugünkü barajı (es-Sed-dü’f-âlî) inşa etmiştir.

Mısır’da karayolu ve demiryolu ulaşımı­nın başlıca kavşak noktası Kahire’dir. Burası bütün büyük şehirlere, Süveyş’e, Asvan’a ve Feyyûm vahasına karayoluyla, İs­kenderiye, Süveyş ve Asvan’a demiryoluy­la bağlıdır. İskenderiye’den Libya’ya bir karayolu, bir de demiryolu hattı devam eder. Ayrıca tarım alanlarında şeker ka­mışının açık vagonlarla taşındığı dar de­miryolu hatları vardır. Kızıldeniz ve Akde­niz arasında deniz ulaşımını sağlayan Sü­veyş Kanalı 1869 yılında açılmıştır. Başlı­ca havaalanları Kahire, İskenderiye, Lüksor ve Şarmeşşeyh’te bulunmaktadır. Mı­sır ekonomisinde turizmin ağırlığı gün geçtikçe artmaktadır. Dış ticarette ihra­cat ithalâta oranla düşüktür. Tekstil ürün­leri, çeşitli aletier (imalât sanayii], ham pamuk ve petrol ürünleri ihraç edilir; gı­da maddeleri, makineler, elektrikli alet­ler, taşıtlar, kimyasal maddeler, kâğıt, ke­reste, yağ ve mineraller ithal edilir.

  • Mısır Mimarisi, Mısır’da Mimari
  • Mısır, Mısır’da İlim, Kültür, Medeniyet
  • Mısır Tarihi
  • Mısır Başkenti, Yüzölçümü, Hangi Kıtada, Nüfusu, Önemli Şehirleri

TDV İslâm Ansiklopedisi

Daha yeni Daha eski