Muammer KARACA, tiyatro sanatçısı ve yönetmeni (İstanbul 1906 – İstanbul 28 Nisan 1978). Türkiye’deki bulvar tiyatrosu biçiminin en ünlü ve renkli bir simasıdır.
Üsküdar’da doğmuş, Membaı İrfan İdadisi’nde okumuştur. İlk sahneye çıkışı 1924 yılına rastlar. O yıl Dâriilbedayi Topluluğu’na katılmış, Renkli fener adlı piyeste rol almıştır. Daha sonra Şehir Tiyatrosu adını alan bu kuruluşta 1942 yılına kadar kalmış, yalnız komedilerde değil, her tür oyunda alkış toplayan roller çıkarmıştır. Daha sonra çeşitli topluluklara katılmış, bir ara Sadi Tek ile Anadolu turnesine çıkmıştır. 1945’te Ses Opereti’ne girmiş, bir mevsim burada çalışmıştır. Kendi adına bir topluluk kurarak Beyoğlu nun Mulenruj, Kristal, Maksim gibi salonlarında müzikli komediler, Cibali karakolu gibi halkın çok seveceği eserler sahneye koymuş ve oynamıştır. 1955’te Karaca Tiyatrosu’nun yapılmasından sonra bu binada kendi mizacına ve çalışma düzenine uygun, toplumsal yergiye dayanan, güncel esprilerle süslü hafif komediler, vodviller sahneye koymuş ve oynamıştır.
İstanbul’da İstiklal Caddesi’nde Karaca çıkmazında yaptırdığı Karaca Tiyatrosu, özel tiyatrolara kiralanan bir tiyatro binası olarak Türk tiyatrosuna hizmet etmeyi sürdürmektedir. Ömrünün son yıllarında çok borca girmiş ve borçlarını ödeyebilmek için de binayı belediyeye satmıştır.
Filmleri
- Şehvet Kurbanı Şevket – 1975
- Hızlım Benim – 1975
- Reisin Kızı – 1974
- Büyük Şamata – 1973
- Ay Aman Of – 1972
- Demirel’e Söylerim – 1967
- Cibali Karakolu 1966
- İstanbul Yıldızları – 1952
- Kızılırmak – Karakoyun – 1946
- Akasya Palas – 1940
- Bir Kavuk Devrildi – 1939
- Allahın Cenneti – 1939
- Taş Parçası – 1939
- Aynaroz Kadısı – 1938
- Milyon Avcıları – 1934
- Leblebici Horhor Ağa – 1933
- Söz Bir Allah Bir – 1933
- Karım Beni Aldatırsa – 1933
- Cici Berber – 1933