YEDİ MEŞALECİLER
1928 yılında yedi genç sanatçının (Sabri Esat Siyavuşgil, Ziya Osman Saba, Yaşar Nabi Nayır, Muammer Lutfi, Vasfi Mahir Kocatürk, Cevdet Kudret, Kenan Hulusi Koray) oluşturduklan kısa ömürlü bir edebiyat hareketi, bu yazarlann ortak kitaplanna verdikleri adla (Yedi Meşale) tanınmıştır. Yedi Meşaleciler, mensur yazılar ve hikâye yazan Kenan Hulusi Koray dışında, ilk ünlerini şiir alanındaki çalışmalarıyla yapmışlardı. İçlerinden Muammer Lutfi çok geçmeden yazı hayatını bırakmış, Ziya Osman Saba dışındaki Yedi Meşale şairleri de şiir dışı alanlarda çalışmalarını sürdürmüşlerdir.
Yedi Meşaleciler bir süre Yusuf Ziya Ortaç’ın çıkardığı Meşale dergisinde (1 temmuz-15 ekim 1928) eserlerini yayımladılar, sanatlannı savundular. Bu genç sanatçı topluluğu taklitten uzak eser verdiklerini, canlılık, samimiyet ve daima yenilik ilkelerine bağlı olduklannı ileri sürüyordu. Milli Edebiyat yazarlarının ve Hecenin Beş Sairi’nin yalın, aydınlık, açık anlatımlarına derinliğine inmeyen temalanna, duygulu memleketçiliklerine uzak duruyorlardı. “Yazılanınızda ne dünün mızmız ve soluk hislerini, ne son zamanlann renksiz ve dar Ayşe, Fatma terennümünü bulacaksınız” diyorlar, şiiri inilti ve göz yaşından kurtardıklarını söylüyorlardı. Eserlerinde yer yer fransız edebiyatının, özellikle Baudelaire’in etkisi kendini gösteriyordu. Dergileri kapandıktan sonra Yedi Meşaleciler, çalışmalannı birbirinden gittikçe uzaklaşan çizgilerde geliştirdiler.