BRUNNER, Heinrich (1840-1915)
Avusturya asıllı Alman hukuk tarihçisi. Franklar dönemi ve Cermen hukukunun erken dönemlerini incelemiştir.
21 Haziran 1840’ta yukarı Avusturya’da Wels’te doğdu. 11 Ağustos 1915’te Bavyera’da Bad Kissin-
gen’de öldü. Viyana’daki Institut für Österreichische Geschichtsforschung’da (Avusturya Tarih Araştırmaları Enstitüsü) hukuk ve tarih öğrenimi gördü. Unger, Waitz ve Sickel’in öğrencisi oldu. Hukuk tarihini, diğer yan ve yardımcı tarih bilimleriyle ilişkilendirerek ele alan yeni bir yöntem geliştirdi. Önce Viyana Üniversitesi’nde, daha sonra ise Lemberg, Prag ve Strasbourg yüksek okullarında ders verdikten sonra 40 yıl süresince Berlin Akademisi’nde Eichorn ve Homeyer’in çalışmalarını geliştirdi. Çok sayıda bilimsel yayının yöneticisi olan Brunner, hukuk tarihi alanındaki özellikle büyük araştırmaların yönlendiricisi oldu. Waitz’in ölümünden sonra, 1887’de Monu-menta Germaniae Historica’nm Leges bölümünün sorumluluğunu üstlendi.
Brunner’in başlıca ilgi alanı Franklar dönemi ve Cermen hukuku idi. Anglo Norman jüri sisteminin ilk kez Franklar’da uygulandığını ortaya çıkardı. Brunner ayrıca, derebeylik sisteminin temeli saydığı, beratla mülk hibe edilmesinin Cermenler’deki “comi-tatus” kurumundan geldiğini gösterdi. Brunner, erken Cermen ve Geç Roma hukuku arasındaki ilişkiyi araştırırken, Roma eyaletlerindeki geleneğe dayanan hukukun varlığını saptadı. Bu noktadan hareket eden Brunner, Italyan, Fransız, Anglo Norman ve Hollanda hukukundaki Cermen hukuk kuramlarını inceledi. Ayrıca, miras hukukunun tarih öncesi çağlardaki kökenlerini belirledi. Brunner en önemli yapıtı olan, 2 ciltlik Cermen hukuk tarihi araştırmasını tamamlaya-madan ölmüştür.
• YAPITLAR (başlıca): Die Entstehung der Schzvurgerich-te, 1872, (“Jürilerin Ortaya Çıkışı”); Deutsche Rechtsgeschicte, 1887-1892, (“Alman Hukuk Tarihi”); Forschungen zur Geschichte des deutschen und französi-schen Rechts, 1894, (“Alman ve Fransız Hukuk Tarihi Üzerine Araştırma”);Gr»ndz<ige der deutschen Rechts-geschichte, 1901, (“Alman HukukTarihinin Anahatları”); Geschichte der englischen Rechtsquellen im Grundriss, 1909, (“İngiliz Hukukunun Kaynaklarının Tarihi”).
Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi