SALACROU, Armand (1899 – 23 Kasım 1989) Fransız oyun yazarı. Gerçeği düş ve fanteziyle bağdaştıran bir anlatımla evrensel temaları değişik konulu oyunlarda işlemiştir.
9 Ağustos 1899’da Rouen’da doğdu. Çocukluğu ve gençliği Le Havre’da geçti. Gençlik yıllarında siyasetle ilgilenmeye başladı ve Genç Sosyalistler Kulübü’nü kurdu. 1917’de Paris’e gitti. Paris Üniversitesi’nde tıp, hukuk, felsefe okudu. 1920-1921 arasında çeşitli gazetelerde oyun eleştirileri yazdı. 1925-1927 arasında Cine-Romans film şirketinde yönetmen yardımcısı olarak çalıştı. Bu arada Tristan Tzara’nın da desteğiyle 03nın yazmaya başladı. 1925’te sahnelenen iki gerçek-üstücü oyunu Tour â terre (“Dünya Turu”) ve Le pont de l’Europe (“Avrupa Köprüsü”) pek ilgi görmedi. İlk başarısını 1931’de sahnelenen güldürüsü Atlas Hotel (“Atlas Oteli”) ile kazandı. Bu o)nınu izleyen Une femme libre (Hür Kadın), Les frenetiques (“Çılgınlar”) gibi yapıtlarıyla ününü pekiştirdi. Bu oyunlarda
gerçeküstücü tutumundan uzaklaşıp doğalcı ve varoluşçu bir tutum benimseyen Salacrou, 1936’da sahnelenen Un homme comme les autres’dzn (“Başkaları Gibi Bir Adam”) sonra doğalcı tutumunu iyice belirginleştirdi. Parasal sıkıntılar nedeniyle bir süre reklam işleri yaptı. 1938’den sonra ise yalnızca 03nın yazarlığını uğraş edindi. 1939’da II.Dünya Savaşı’na katıldı. Tutsak düştüyse de Fransa’ya kaçmayı başardı ve direnişçilere katıldı. Savaştan sonra Odeon tiyatrosunun yöneticiliğini üstlendi. Kimi oyunlarını burada sahneledi. La marguerite, Lesfıances du Havre (“Havre’lı Nişanlılar”) ve Fransa’daki direniş hareketini konu alan Les nuits de la colere (“Öfkeli Geceler”) savaş sonrası dönemde yazdığı en önemli yapıtlarıdır. Bu oyunlarda düş, yanılsama, zamanda geri dönüşler ve zamanın geriye doğru işlemesi gibi öğeler ustaca kullanılmıştır. Salacrou 1948’de Fransız Tiyatro Merkezi’ni kurmuş ve İ956’ya değin bu kuruluşun başkanlığını yürütmüştür. Ayrıca Goncourt Akademisi’ne üye olan ve bir süre UNESCO’nun Uluslararası Tiyatro Enstitüsü’nün başkanlığını yapan Salacrou’ya Legion d’honneur nişanı verilmiştir.
Yapıtlarında değişik öğeleri bir araya getirebilmesiyle geniş bir okur ve izleyici kitlesine seslenebilmiştir. Kimi oyunlarında burjuva toplununum yozlaşmasını sert biçimde eleştirir. La terre est ronde (“Dünya Yuvarlaktır”) ve Boulevard Durand (Durand Bulvarı) gibi yapıtlarında bu eleştiriyi siyasal bir düzeye çıkarır, faşizmi ve kapitalizmi belirgin biçimde yerer. Trajediden farsa, çeşitli türdeki oyunlarında, karakterlerini canlı diyaloglarla ustaca işlemiştir.
• YAPITLAR (başlıca): Oyun: Tour â terre, 1925, (“Dünya Turu”); Le pont de TEurope, 1927, (“Avrupa Köprüsü”); Atlas Hotel, 1931, (“Atlas Oteli”); Une femme libre, 1934, (Hür Kadın, 1953); Les frenetigues, 1934, (“Çılgınlar”); Un homme comme les autres, 1936, (“Başkaları Gibi Bir Adam”); La terre est ronde, 1938, (“Dünya Yuvarlaktır”); La marguerite, 1944; Les fıances du Havre, 1944, (“Havre’lı Nişanlılar”); Les nuits de la colere, 1946, (“Öfkeli Geceler”); Sens interdit, 1953, (“Yasak Yön”); Le miroir, 1956, (“Ayna”); Une femme trop honnete, 1956, (“Çok Dürüst Bir Kadın”); Boulevard Durand, 1961, (Durand Bulvarı); Comme les Chardons, 1964, (“Dikenler Gibi”); La rue noire, 1967, (“Siyah Yol”). Anı: Dans la salİe des pas perdus, 1974, (“Adliye Koridorunda”).
Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi