SILAY, Celâl (1914-1974) Türk, şair, içedönük, gizemli, kapalı şiirleriyle kendine özgü bir söyleyiş geliştirmiştir.
Bursa’da doğdu, 7 Eylül 1974’te İstanbul’da öldü. Bursa Işıklar Askeri Lisesi’nde okudu. 1932’de ilk şiir kitabı Çöl Yolcularım yayımladı. Liseyi 1934’te İstanbul’da bitirdi. 1940’ta Yatan, 1944’te Tasvir-i Efkâr gazetelerinde çalıştı. 1957-1958 yıllarında Yeni Gazete’de ve 1959-1960 yıllarında Her Gün’de Ahmet Selami Sel takma adıyla fıkra yazarlığı yaptı. Bu arada dergicilikle de uğraştı. Esi ve işte adlı dergileri yayımladı. 1952-1956 arasında Doğu ve Batı, 1963-1971 arasında da Yeni insan dergilerini çıkardı.
İlk kitabını on sekiz yaşında yayımlayan Sılay, başlangıçta düşünsel ve duygusal özü ön plana almış, daha sonraki yapıtlarındaysa söyleyiş güzelliğine önem vermiştir. Merhamet Şiirleri adlı kitabındaki, savaşın yarattığı acı ve öfkeleri yansıtan şiirlerinde, özgün buluşları ve çarpıcı diliyle dikkati çekmiştir. Arı bir dille şiirlerinde gerçeğin içinde bir başka gerçeği aramış, etkili imgelerle örülü özgün bir şiir geliştirmiştir. Şairce bir duyarlıkla denemeler de yazmıştır. Sekiz yıl süreyle çıkardığı Yeni İnsan dergisi, gerçeküstücü ressamların yapıtlarından örneklerin titiz bir baskıyla yayımlandığı, çağdaş sanata ve düşünceye açık, önemli bir dergi olmuştur.
• YAPITLAR (başlıca): Şiir: Çöl Yolcuları, 1932; Dört Kapı, 1933; Hayat ve Merhaleler, 1933; Lacivert Işıklar, 1934; Edebi Renkler, 1936; Hüsran Filizleri, 1937; Merhamet Şiirleri, 1943; Acaba, 1945; Sonra, 1946; Boşlukta Duran Taş, 1949; Zaman İle Yanş, 1956; Adamca, 1959; Doğa, 1965; İlişki Deyimleri, 1969. Deneme: Değinmeler, 1966; Kişi Birey, 1967; Yorum, 1968.
Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi