Charles M. Schulz Kimdir, Hayatı, Eserleri, Hakkında Bilgi

SCHULZ, Charles Monroe (1922-1983) ABD’li çizgi romancı. Kahramanlan çocuklardan oluşan Peanuts adlı çizgi romanın yaratıcısıdır.

26 Kasım 1922’de Minnesota’da, Minneapolis’de doğdu, 1983’te öldü. Küçük yastan beri resim yapmak ilgisini çekiyordu. On beş yaşındayken gönderdiği bir çizimini Robert L. Ripley (? – 1949) hazırladığı “İster inan, ister inanma” köşesinde yayımlamıştı. Schulz, Minneapolis yakınındaki St. Paul’da ortaöğrenimini tamamladıktan sonra mektupla eğitim yapan Art Instruction Schools adlı kuruluştan resim dersleri aldı. 1943’te askere gitti ve II. Dünya Savaşı’nda Fransa ve Almanya’da bulundu. Ülkesine döndükten sonra bir süre Art Instruction Schools’da öğretmen olarak çalıştı. Küçük çocukları konu alan ilk karikatürleri St. Paul’da yayımlanan Pioneer Press gazetesinde çıktı. Saturday Evening Post dergisinin de karikatürlerini yayımlamasından yüreklenerek/,! 7 Folks (“Küçük Adamlar”) adlı bir dizi hazırladı. Önceleri geri çevrilen dizi, bir dağıtımcı şirket tarafından adı Peanuts (Yerfıstıklan) biçiminde değiştirilerek 195Q’de yayımlanmaya başladı. Kısa sürede büyük başarı kazanan ve ünü bütün dünyaya yayılan dizi, yaratıcısına, 1955’te ve 1964’te Reuben Ödülü’nü kazandırdı. Böylece Schulz ABD Ulusal Karikatürcüler Derneği tarafından her yıl verilen bu ödülü iki kez alan ilk çizgi romancı oldu.

Peanuts’daki tipler zamanla belirgin kişilikler kazanmıştır. Çizgi romanın baş kişisi olan Charlie Brown, iyi niyetli, ama beceriksiz, kararsız, her oyunu ya da yarışı yitiren bir çocuktur. Dediği dedik bir kız olan Lucy herkese yaşamı zehir eder. Onun kardeşi Linus dış dünyayı bilgece yorumlamasına karşın, tehlikelerine karşı parmağını emerek ve hiç yanından ayırmadığı battaniyesini yanağına dayayarak kendini korur. Grubun sanatçısı Schroeder oyuncak piyanosuyla Beethoven’dan parçalar çalar, Lucy’nin diş geçiremediği tek kişi odur.

Çizgi romanın en ilginç tipi Charlie Brown’un köpeği Snoopy’dir. O da zamanla herhangi bir köpek olmaktan çıkmıştır. Düşünen, düş kuran, oyun oynayan, yazı makinesiyle anılarını yazan, plak ve resim koleksiyonu yapan, çoğu kez öteki çocuklardan üstün bir köpektir. Bu özellikleri ile çizgi romandaki gerçekdışı öğeyi oluşturur.

Schulz’un gereksiz ayrıntılar içermeyen, yalın bir çizgisi vardır.Gülmecesini,çocuksuluklarını yitirmemeye özen gösterdiği tiplerinin kişilikleri arasındaki çelişkiler üstüne kurar. Yarattığı bu küçük insanlar dünyasıyla, gerçek yaşamdaki büyüklerin düşüncelerini, düşlerini, korkularını, sevinçlerini, tutkulannı dile ge.tirir. Çok tutulması, tiplerinin sevimliliğinin yanı sıra, pek çok insanın hiçbir önemli başarı kazanamayan, sıradan Charlie Brovvn’u kendine yakın bulmasından kaynaklanmaktadır.

Peanuts bugün dünyada iki bine yakın gazetede yayımlanmaktadır. Tipleri Time, Life, Newsweek, Paris Match gibi dergilerde kapak konusu olmuş, büyük ölçüde ticari amaçlar için kullanılmıştır. Charlie Brown ve Snoopy 1969’da Apollo 10’unmürettebatı tarafından maskot seçilmişlerdir. Çizgi romandaki tiplere dayanılarak çok sayıda kısa, dört de uzun metrajlı çizgi film yapılmış, tiyatro ve müzikal biçimindeki uyarlamaları yıllarca sahnede kalmış, sinema ve televizyonda gösterilmiştir. Gerek çizgi roman, gerek uyarlamaları çeşitli ödüller kazanmıştır. Daha sonra Snoopy öykülerinden oluşan bir derleme Türkçe olarak da yayımlanmıştır.

• YAPITLAR (başlıca): Two-by-fours: A Sort of Serious Book About Small Children (K.F. Hail ile), 1965, (“İki Kere Dörtler: Küçük Çocuklarla İlgili Ciddi Bir Kitap”); Peanuts jubilee-My Life and art With Charlie Brown and Others, (bibliyografya içerir), 1975, (“Yerfıstıkları’nın Jübilesi-Charlie Brown ve Ötekilerle Birlikteki Yaşamım ve Sanatım”); Charlie Brown, Snoopy and Me-and Ali the Other Peanuts Characters (R.S. Kiliper ile), 1980, (“Charlie Brown, Snoopy ve Ben-ve Bütün Öteki Yerfıstıklan”); Snoopy, 1983, (Can Yücel’in Türkçe’siyle).

• KAYNAKLAR: J. H. Loria, W hat) It Ali About Charlie Brown? 1968; L. Mendelson, Charlie Brown and Charlie Schulz (C.M. Schulz ile), 1970; R.L. Short, The Gospel According to Peanuts, 1964; R.L. Short, The Parables of Peanuts, 1968.

Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi

Daha yeni Daha eski