SIMON, Claude (1913-6 Temmuz 2005, Paris) Fransız, romancı. Yeni Roman akımının önde gelen temsilcilerindendir.
10 Ekim 1913’te Madagascar Adası’nda, Iananarive’de doğdu. Önce Paris’te, ardından İngiltere’de Oxford ve Cambridge üniversitelerinde öğrenim gördü. Birçok ülkeyi gezdi. II. Dünya Savaşı’na katıldı. Savaştan sonra Fransa’nın güneyinde bir çiftliğe yerleşerek bağcılıkla geçinmeye başladı.
Simon ilk yapıtlarını savaşın hemen ertesinde yayımlamıştır. Ama edebiyat çevrelerinin dikkatini çeken ilk yapıtı, I957’de yayımlanan Le vent (“Rüzgâr”) olmuştur. Bu romanda, modem toplumda insan yaşantısının bölünmüş niteliğine meydan okur, hızla değişen bir tarih içinde nesnelerin ve insanın varoluşunun kalıcılığını yeniden kurmaya çalışır. 1958’de yayımlanan L’herbe (“Çayır”) ve 1960’ta yayımlanan La route des Flandres (“Flandres Yolu”) adlı romanlarında II. Dünya Savaşı’nda Fransızlar’ın yaşadıklarını anlatmıştır. Ancak bunlar, savaşın genel çerçevesini, bütünsel görünümünü veren romanlar değildir. Tüm yapıtlarında olduğu gibi, bunlarda da dışardan çizilmiş bir gerçekliğin yerini, ruhsal bir çalkantı içindeki karakterlerin iç konuşmaları, anılan, parçalanmış deneyleri alır. Bu yapıtlannda zaman sorununun öne çıkışı, perspektiflerin sıkça değişmesi, bilinç akışı tekniğinden yararlanılması, hiçbir noktalama işaretinin bulunmadığı çok uzun, ağır cümleler, Simon’un, Proust ve Faulkner’in izinden giden bir yazar olarak anılmasına yol açmıştır. İspanya İç Savaşı’ndan esinlenen Histoire (“Tarih”) adlı romanı ona Medicis Ödülü’nü, 1985’de Nobel Edebiyat Ödülü’nü aldı.
Yeni Roman akımının öteki temsilcileri Sarraute ve Robbe-Grillet’nin yürüttüğü kuramsal tartışmalardan uzak kalan Simon, tarih sorunlarıyla hesaplaşan romanlarıyla daha geniş bir kesimin ilgisini çekmiştir. Yapıtlarındaki dil de, zengin çağrışımları ve duyulara seslenen somutluğuyla, öteki Yeni Romancılar’dan ayrılır.
• YAPITLAR (başlıca): Le tricheur, 1946, (“Hileci”); La sacre du printemps, 1954, (“Bahar Ayini”); Le vent, 1957, (“Rüzgâr”); L’herbe, 1958, (“Çayır”); La route des Flandres, 1960, (“Flandres Yolu”); Le palace, 1962, (“Saray”); Histoire, 1967, (“Tarih”); Orion aveugle, 1970, (“Kör Orion”); Les corps conducteurs, 1971, (“iletken Cisimler”); Triptyque, 1973; Leson de choses, 1975, (“Şeyler Dersi”).
Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi