ROSSETTI, Dante Gabriel (1828-1882) İngiliz, ressam ve şair. On Raffaellocular’ın (Pre-Raphaelites) öncülerindendir.
12 Mayıs 1828’de Londra’da doğdu, 9 Nisan 1882’de Kent’te öldü. 1836-1841 arasında King’s College’da öğrenim gördü. Burada, bir olasılıkla suluboya ressamı John Seli Cotman’dan (1782-1842) ders aldı. Şiirle resme aynı derecede ilgi duyuyordu. Bir süre bocaladıktan sonra on dört yaşındayken önce Londra’da Bloomsbury’de bir sanat okuluna gitti, 1845’te de Royal Academy’de öğrenci oldu. Bir yandan da Shakespeare, Goethe ve Byron’u okuyordu. Poe’nun yapıtlarına da ilgi duydu ve onun “The Raven” (Kuzgun) adlı şiirini resimledi. Yirmi yaşma geldiğinde şiirleriyle ve İtalyan şairlerinden yaptığı çevirilerle tanınmıştı. Bir süre Ford Madox Brown’un (1821-1893) atölyesinde çalıştı ve onun etkisiyle, Nazarenler adıyla anılan Alman Romantikleri’nin Rönesans öncesi sanatçılara duydukları ilgiyi paylaştı. 1848’de Royal Academy’deki arkadaşları Hunt ve Millais ile birlikte On Raffaellocular hareketini başlattı. 1850’de sergilediği Meryem ’e Müjde adlı resmi tepkilere neden olunca yapıtlarını bir daha sergilemedi. Aynı zamanda yağlıboyadan suluboyaya, dinsel konulardan da edebi konulara yöneldi. 1854’te eleştirmen John Ruskin’in desteğini kazandı. 1861’de William Morris’in kurduğu Morris, Marshall, Faulkner and Co. adlı dekorasyon tasarımı şirketinde vitray çalışmaları yaptı. 1862’de, aynı zamanda modelliğini de yapan karısının ölümüyle bir sarsmtı geçirdi ve yalnız bir yaşam sürmeye başladı. 1860’larm sonlarına doğru görme duyusunu yitirmeye başlayınca şiire ağırlık verdi. 1870’te yayımlanan kitabı Poems (“Şiirler”) ilgi gördü. Ancak ilaç alışkanlığı sağlığının giderek bozulmasına neden oluyordu. William Morris’in karısı Jane Morris’e; duyduğu yakınlıkla onun portrelerini yaptı. Bir süre sonra da birlikte yaşamaya başladılar. Hastalığının artmasıyla son on yılını yarı yatalak bir durumda geçirdi.
Rossetti, On Raffaellocular hareketinin önemli bir üyesi olmasına karşın, akımın ilke ve görüşlerine öbür üyeler kadar bağlı olmamıştır. Bu dönemde gerçekleştirdiği dinsel konulu resimlerinde, Orta Çağ’a uygun yalın bir anlatım ve zengin bir simgecilik (sembolizm) izlenir. 1853’te grubun dağılmasından sonra daha çok Orta Çağ’ın romantik edebiyat temalarına yönelerek konularını idealize etmiş ve ayrıntılarda zengin bir düş gücü ortaya koymuştur. Çoğunlukla karısını model olarak kullandığı bu resimler en önemli yapıtlarıdır. 1862’den sonra üslubu değişir. Bu dönemde hiçbir özelliği olmayan kadın figürleri yapmıştır. Daha sonra Jane Morris’i konu aldığı resimleriyle sanatında kısa süreli bir canlanma olmuştur.
YAPITLAR (başlıca): Resim : Bakire Meryem’in Genç Kızlığı, 1849, Tate Galerisi, Londra; Meryem’e Müjde, 1850, Tate Galerisi, Londra; Paolo ve Francesca, 1854, Tate Galerisi, Londra; Beata Beatrix, ykş. 1863, Tate Galerisi, Londra; Dante’nin Düşü, 1871, Walker Sanat Galerisi, Londra; Şiir Bahçesi, 1872,Kent Sanat Galerisi,Manchester; Mecdelli Meryem, 1878, Tate Galerisi, Londra. Şiir: Poems, 1870, (“Şiirler”); Ballads and Sonnets, 1881, (“Baladlar ve Soneler”).
• KAYNAKLAR: H.R. Angelli, D.G. Rossetti, 1949; O. Doughty, A Victorian Romantic, D.G. Rossetti, 1949.
Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi