SCHRIEFFER, John Robert (1931) ABD’li fizikçi. Ustüniletkenliğin açıklanmasına yaptığı kuramsal katkıyla tanınır.
31 Mayıs 1931’de Illinois Eyaleti’nde Chicago dolaylarındaki Oak Park’ta doğdu. 1954’te Massachusetts Institute of Technology’de lisans öğrenimini tamamlayarak Illinois Üniversitesi’nden 1957’de doktorasını aldı. Aynı yıl Chicago Üniversitesi’nde öğretim üyesi oldu. 1957-1958 yıllarında İngiltere’deki Birmingham Üniversitesi’nde ve Kopenhag’daki Niels Bohr Teorik Fizik Enstitüsü’nde araştırmacı olarak bulundu. 1959’da Illinois Üniversitesi’ne öğretim üyesi olarak giren Schrieffer, 1962’de Pennsylvania Üniversitesi’ne geçti, iki yıl sonra da bu üniversitede profesörlüğe yükseltildi. 1980’den beri Santa Barbara’daki California Üniversitesi’nde profesördür.
Schrieffer’in ana çalışma alanı üstüniletkenliktir. Kimi iletken maddelerde mutlak sıfıra yakın sıcaklıklarda elektriksel direncin 10-14 aşamasında azalması olarak ilk kez 1911’de Kamerlingh-Onnes tarafından gözlenmiş, ancak bu olgunun temel nedeni uzun yıllar anlaşılamamıştı. Konuyla 1940’lardan beri ilgilenen Bardeen, Bardeen’in doktora öğrencisi Schrieffer ve 1956’da elektronların bu sıcaklıklardaki davranışlarına ilişkin olarak geliştirdiği “Cooper çiftleri” kavramıyla bu konuya önemli katkı yapmış olan Cooper, 1957’de üstüniletkenliğin kuramsal açıklamasını yapmayı başardılar. Bu kuramsal açıklama, SSCB’li fizikçiler L.D. Landau ve Vitali L. Ginzburg’un 1950’de geliştirdikleri üstüniletkenlik modeline de kuramsal bir temel oluşturdu. Bardeen, Cooper ve Schrieffer, üstüniletkenliği açıklayan ve adlarının başharflerinden oluşturulan “BCS kuramı” adıyla anılan bu kuramlarından dolayı 1972 Nobel Fizik Ödülü’nü paylaşmışlardır.
• YAPITLAR (başlıca): Theory of Superconductivity, 1964, (“Üstüniletkenlik Kuramı”).
Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi