SABRÎ ( ? -1645) Osmanlı Divan şairi. Sebk-i Hindî üslubunda şiirler yazmıştır.
Edirne’de doğdu, İstanbul’da öldü. Kadı Mehmed İlmî Efendi’nin oğludur. Doğum tarihi bilinmiyor. Asıl adı Mehmed Şeriftir. Çeşitli yerlerde müderrislik ve kadılık yaptı. IV. Murad’m nedimliğinde bulundu.
Çağdaşı şair Nef’î tarafından beğenilmiş, daha sonra da Tanzimat yazarlarınca Sabrî-i Şakir adı ile anılmıştır. Buna neden olarak Namık Kemal’in Tahrib-i Harabat adlı yapıtında Ziya Paşa’nın Harabat’ını eleştirirken, “Nef’î-i şair elverdi, biraz da Sabrî-i Şakir’e nakl-i bahs edelim” demiş olması gösterilir.
Sabrî şiirlerini 17. yy klasik Türk edebiyatında görülen Sebk-i Hindî (Hind üslubu) ile yazmıştır. Zengin bir düş gücüne sahiptir. Anlatımı ve dili oldukça ağır ve terkiplerle yüklüdür. Gazelleri kusursuzdur. Şiirlerinde tasavvuf dizelerine rastlanırsa da bunlarda incelik yoktur. Kasidelerini çağdaşı Nef’î’ninkilere yakın görenler varsa da, ondaki güçlü ahenk Sabrî’de yoktur.
• YAPITLAR (başlıca): Divan-ı Sabrî-i Şakir, (ö.s.), 1878.
Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi