İbn İshak (yaklaşık 704-768), Arap bir hadis bilgini ve tarihçidir. Gerçek adı Ebu Abdullah Muhammed b. İshak'tır. Medine'de doğmuş ve öğrenimini burada tamamlamıştır. Hadis bilginleriyle ilişki kurarak onlardan öğrenim görmüştür.
İbn İshak, Hz. Muhammed'in yaşamını (Siret) ve savaşlarını (Meğazî) konu alan önemli bir yapıtla ün kazanmıştır. Bu çalışma, Peygamber'in hayatına ve onun öğretilerine dair önemli bilgiler içermektedir. Bu eseri, Peygamber'in yaşamındaki olayları ve öyküleri derleyerek kaleme almıştır.
734 yılında Mısır'a giderek Yezid b. Ebu Habib'in derslerini takip etmiştir. Dönüşünde topladığı malzemeyi düzenleyerek önemli bir referans eseri ortaya koymuştur. Ancak, Medine'den ayrıldıktan sonra Mâlik b. Enes ile Hadis konularında anlaşmazlığa düşmüş ve Şiilikle suçlanmıştır.
İbn İshak'ın en önemli eseri, Kitabü'l-Meğazî adlı yapıttır. Daha sonraları, bu eser Arap dil bilgini İbn Hişam tarafından kısaltılmıştır. Ancak, İbn Hişam, İbn İshak'ın aktardığı bazı söylentilere eklemeler yaparak kendi eseri olan Siretü'n-Nebeviyye'yi meydana getirmiştir. Bu durum, asıl yazarı İbn İshak'ın adının zamanla unutulmasına ve eserin İbn Hişam'ın adıyla anılmasına neden olmuştur.
İbn İshak'ın hayatının sonlarına doğru Abbâsî halifesi el-Mansur'un çağrısı üzerine Bağdat'a yerleşti ve orada yaşamını tamamladı. İbn İshak'ın Siret ve Meğazî adlı eseri, İslam tarihçiliğinde önemli bir kaynak olarak kabul edilmektedir.
• YAPITLAR (başlıca): Siretü’n-Nebeviyye, (ö.s.), F.Wüstenfeld (yay.), 2 Cilt, 1858-1860, (Hz.Muhammed’in Hayatı, I, 1971).