Çağdaş İngiliz Şiiri
1914-1918 arasında I. Dünya Savaşı’ndan hemen önceki yıllar Ingiliz şiirinde “modernist” dönem olarak anılır. Gerçekten yüzyılın ilk yıllarından başlayarak yalnızca şiirde değil, tüm düşünsel ve sanatsal alanlarda yenilikçi etkinlikler oldukça yoğunlaşmıştı. Örneğin müzik ve mimarlıkla birlikte felsefe, psikoloji hatta matematik ve fizikte bile bir modemizmden söz edilebilir. Bu bağlamda Ingiliz şiirinde akla gelen ilk modemistler Ezra Pound ve T. S. Eliot’tur. Her iki şair de eklektik bir tutumla klasik Çin şiirinden ‘Provençal Troubadour’lanna, Fransız Simgecileri’nden Dante’ye dek çeşitli değişik kaynaklardan özümsedikleri etkileri şiirlerinde yansıtmışlardır. Bir liste yapmak gerekirse, Pound’un Catbay (1915) ve Homage to Sextus Propertius (1919) adlı şiir kitaplarıyla Eliot’un özellikle “The Love Song of J. Alfred Prufrock” gibi ilk dönem şiirlerine, 1910’larda etkinleşen imgeci Okul (The Imagist School) şiirleri ve D. H. Lawrence’ın Look We Have Come Through adlı şiir kitabındaki serbest vezinle yazılmış şiirleri katılabilir, imgeci akımın en önde gelen adı T. E. Hulme (1883-1917) özellikle romantik duyarlığa karşı çıkmıştır. Sayıca az da olsa bugün artık klasikleşmiş kısa şiirlerinde nesnel bir yaklaşımı benimsemiştir. Sözcük seçiminde kılı kırk yararak imgenin sunuluşuna katkıda bulunamayacak hiçbir deyime ya da sözcüğe iltifat etmemiştir. Hulme’la birlikte aynı ilkeleri benimseyen öteki imgeciler arasında H. D. (Hilda Doolittle) (1886-1961) ve Richard Aldington (1892-1962) adlı şairler sayılabilir.
Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi