Don Kişot (İspanyolca: Don Quixote veya Don Quijote), İspanyol romancı Miguel de Cervantes Saavedra‘nın romanı ve aynı zamanda bu romandaki asıl kişiliğin adı.
Modern Batı edebiyatının en kayda değer kurgu romanlarından olan kitap, 1605 ve 1615’te Marifetli ayan Don Kişot de La Mança ve Marifetli şövalye Don Kişot de La Mança’nın ikinci bölümü olmak üzere iki bölüm halinde yayımlanmıştır. İspanyol Altın Çağından bir örnek olarak en akıcı edebi eserlerden biridir.
Konu
La Mancha’da yaşamakta olan 50’li yaşlarındaki emekli bir centilmen olan Don Kişot şövalyeleri anlatan kitaplara takıntılıdır ve yazılan her şeyin doğru olduğunu sanmaktadır. Don Kişot Sancho Panza ve Rosinante ile birlikte umarsızca şövalyelik günleri tasarlarken, etrafındaki insanlar onun yavaş yavaş çıldırdığını düşünür. Dulcinee du Toboso, Don Kişot’un hayalinde canlandırdığı ve onunla birlikte serüvenler kurduğu sevgilisidir. Don Kişot, yani Senyor Kesada; halkını, vatanını çok seven bir insan olduğu için olsa gerek Sancho Panza’yı da yanına alarak Don Kişot oluyor. Kitapta da sözü edildiği üzere Don Kişot, mazlumları korur ve de kötülere göz açtırmaz. Fakat her zaman yere yıkılır.
İki ana karakter
- Don Kişot (baş karakter), La Mancha‘da yaşayan, şövalye serüvenleri okumaktan aklı karışmış yaşlı bir İspanyol soylusu (Hidalgo). Diğer adı Alonso Quijano (veya Quesada, veya Quijada), atı Rosinenta yı sürerek, orta çağa ait şövalyelik kitaplarında tanımlanan bir gezgin şövalye gibi davranır ve buna inanır.
- Sancho Panza (veya Zancas), Don Kişot’un okuyamayan ama 100 tane atasözü bilen, Rucio adlı eşeği süren refakatçısı ve uşağı.
Diğer karakterler
- Ambrosio, çoban; merhum Grisóstomo’nun arkadaşı.
- Ana Félix, ateşli Hristiyan hizmetçi, Ricote’nin kızı, Berberi’den kurtulmuştur.
- Antonia, Alonso’nun kuzeni, yaşı 20’nin altındadır. Alonso’nun kitaplarını yakması için hem rahibi hem de berberiyi kışkırtır.
- Antonio, çobandır. Rebap ile Don Kişot için bir şarkı çalar.(1. kitap, 11. bölümde)
- Cardenio
- Cid Hamete Benengeli (“Sidi Hamid Eggplant”), Servantes tarafından uyarlanan (ve yazarlığı öğrenen) Don Kişot’un maceralarının yazarı olarak belirtilen kurgusal yazar.
- Dulcinea El Toboso, Don Kişot’un aşık olduğu kadın; gerçek ismi Aldonza Lorenzo
- Dorothea, kederli güzel kadın. Luscinda için onu terketmeden önce Don Fernando ile evliydi, Don Kişot’u dağlardan uzaklaştırmak için Prenses Micomiconaymış gibi davranır.
- Ginés de Passamonte a.k.a. Ginesillo de Parapilla, Don Kişot tarafından ölümden kurtarılmıştır.
- Grisóstomo, aşk ilanı Marcela tarafından reddedildikten sonra kalbi kırılan çoban.
- Maritornes, Don Kişot ve Sanço’nun geceyi geçirdiği handaki çirkin ama iyi kalpli hizmetkar. Don Kişot onu yanlışlıkla hancının kızı sandığında istemeyerek Don Kişot’la tartışmıştır. Don Kişot, kendisine aşık olduğunu düşünür.
- Marcela, varlıklı öksüz kız, doğayla iletişim kurmak için çoban kızı gibi giyinip ormanda yaşar, güzelliği düzinelerce reddedilmiş aşığı cezbetmiştir.
- Montesinos, gezgin şövalye.
- Nicholas, berber; Don Kişot’un arkadaşı.
- Pero Perez, papaz yardımcısı.
- Ricote, Morisco Sanço’nun arkadaşı, İspanya’dan afaroz edilmiştir fakat Alman hacı olarak geri dönmüştür.
- Rosinante: Don Kişot’un atı.
Roque Guinart, Katalan haydut Perot Rocaguinarda‘nın romandaki uyarlaması. - Teresa (Joana) Panza ve Sanchica, Sanço’nu karısı ve kızı.
- Bachelor Sansón Carrasco, Don Kişot’un arkadaşı. Don Kişot’u eve geri göndermek için kılık değiştirerek rakip şövalye gibi onunla dövüşür.
- Don Sancho de Azpeitia, kılıç döğüşünde Don Kİşot’un kulağını kesen Biscaylı toprak ağası(I:9)
- Vivaldo, Grisóstomo’nun karşılıksız aşkının şiirlerini ateşten kurtaran çoban.