ELGAR, Edward William (1857-1934) İngiliz, besteci. 20. yy başında ülkesinin müziğinde görülen canlanmanın önde gelen hazırlayıcılarındandır.
2 Haziran 1857’de Worcester yakınında Broadheath’te doğdu, 23 Şubat 1934’te Worcester’de öldü. Babası kilise orgcusuydu ve bir müzik dükkânının sahibiydi. Elgar tam anlamıyla bir müzik ortamı içinde yetişti. Kilisedeki müzik etkinliklerine katıldı, çeşitli çalgıları tanıma olanağı buldu ve beste denemeleri yaptı. Ancak müziğe gösterdiği ilgiye ve çok yetenekli olmasına karşın, sistemli bir müzik eğitimi görmedi. On beş yaşındayken bir avukatın yanında çalışmaya başladı. Bu arada müzik çalışmalarını da sürdürdü. Kısa bir süre sonra, sadece müzikle ilgilenmek üzere işinden ayrıldı.
1889’da evlendikten sonra, eşinin de özendirmesiyle beste çalışmalarım yoğunlaştırdı. Önceleri daha çok büyük boyutlu dinsel vokal yapıtlar yazdı. 1899’da seslendirilen Variations on an Original The-me (Orijinal Bir Tema Üzerine Çeşitlemeler) ya da Enigma Variations (Bilmecemsi Çeşitlemeler) ilk önemli orkestra yapıtıydı ve bestecinin yaygın bir ün kazanmasını sağladı. Bir yıl sonra, birçok yorumcuya göre bestecinin başyapıtı olan The Dream of Gerontius (Gerontius’un Rüyası) adlı oratoryo seslendirildi. Bunu başka vokal yapıtlar izledi. Ancak sonraki yıllarda giderek senfonik müziğe yöneldi.
1920’de eşinin ölümü Elgar’ı çok sarstı ve yıllarca müzik çalışmalarından uzaklaşmasına yol açtı. Dostu Bernard Shaw’un etkisiyle, 1929’da yeniden beste yapmaya başladı. Ancak, ölümünden kısa bir süre önce hastalanınca kimi yapıtları, bu arada üçüncü bir senfoni, tamamlanamamış olarak kaldı.
Elgar, 17. yy’dan, özellikle Henry Purcell’den bu yana İngiltere’de yetişip uluslararası önem kazanan ilk besteci sayılmaktadır. Bir Katolik olduğundan, yazdıkları arasında dinsel yapıtlar ağırlıklı bir yer tutar. Vokal yapıtları, geleneksel dinsel müzik formlarından önemli ölçüde farklılıklar gösterir.
Birçok ulusal akımın aksine, ulusal müziğin halk şarkıları gibi geleneksel kaynaklardan yararlanılarak geliştirileceği görüşünü benimsememiş, İngiltere’deki toplumsal yaşamdan ve çevresindeki insanlardan etkilenerek kişisel bir üslup geliştirmeye yönelmiştir. Müziğindeki İngiltere’ye özgü özellikler, bu anlayışın sonucudur. İngiltere’de genç bestecilerin Avrupa müziğiyle, özellikle Geç-Romantizm’in anlayış ve teknikleriyle ilişki kurabilmesinde en önemli rolü Elgar oynamıştır.
• YAPITLAR (başlıca): Vokal müzik: The Light of Life (Lux Christi), 1896, oratoryo, (Yaşam Işığı); Caractacus, 1898, kantat; The Dream of Gerontius, 1900, oratoryo, (Gerontius’un Rüyası); The Apostles, 1903, oratoryo, (Havariler); The Kingdom, 1906, oratoryo, (Krallık). Orkestra müziği: Froissart, 1890, konser uvertürü; Variations on an Original Theme (Enigma Variations) 1899, (Orijinal Bir Tema Üzerine Çeşitlemeler/Bilmecemsi Çeşitlemeler); Pomp and Circumstance, 1902, 5 marş; Birinci Senfoni, 1908; Keman Konçertosu, 1910; ikinci Senfoni, 1911; Falstaff, 1913, senfonik etüd; Viyolonsel Konçertosu, 1919. Çeşitli: Oda müziği, piyano müziği, şarkılar.
• KAYNAKLAR; W. R. Anderson, Introduction to the Music of Elgar, 1949; B. Maine, Elgar: His Life and Work, 2 cilt, 1933; G. B. Shaw, Sir Edward Elgar, 1920.
Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi