Hendek Savaşı, Müslümanlarla Müşrikler arasında 1 Mart 627 – 24 Mart 627 tarihlerinde gerçekleşen savaş.
Mekkeli Müşrikler Uhud Savaşı’nda kesin bir zafer kazanamamışlardı. Ayrıca Uhud’dan sonra Müslümanlar, Medine’nin doğusuna ve kuzeyine bazı seferler yaparak Mekke kervanlarının Mısır, Suriye ve Irak yolunu kapatmışlardı. Mekkeli Müşrikler kendi birliklerinin yanı sıra, Ehabiş, Kinane, Tihame, Gatafan, Fezare, Beni Esed ve Necd kabilelerinden de paralı askerler aldılar. Onların harekete geçtiğini haber alan Müslümanlar, öncelikle savaş için strateji belirlediler. Buna göre açıkta savaşılmayacak, savunma savaşı verilecekti. Savunmayı kolaylaştırmak amacıyla o bölgede bilinmeyen bir savunma şekli, Selman-ı Farisi’nin teklifiyle şehrin (Medine) bazı stratejik yerlerine hendekler kazılmasına karar verildi. Ayrıca kadın ve çocuklar da zarar görmemeleri için şehirdeki bazı kulelere yerleştirildiler. Sel’ dağında karargah kuran Müslümanlar, küçük gruplara ayrılarak hendeği korumaya ve muhtemel hendeği aşma girişimlerini engellemeye çalıştılar. Bir iki girişim dışında Müşrikler hendeği aşmayı denemediler. Savaş karşılıklı ok atışlarıyla geçti. Yiyecek stoklarının tükenmesi ve kuşatmanın etkisiz kalması nedeniyle müşrikler, Beni Kurayza Yahudilerini savaşa katılmaları için razı ettiler. Buna göre, Hz. Muhammed’e saldırmazlık sözü veren Beni Kurayzalılar, Müslümanları karadan vuracaklardı. Ancak durumu haber alan Hz. Muhammed, bazı ufak birlikleri bu yöne sevk etti. Bunu duyan Beni Kurayzalılar önemli bir girişimde bulunamadılar. Yalnızca bazı Yahudilerin, ailelerin bulundukları kulelere başarısız saldırma girişimleri oldu. Müşriklerin kuşatması 23 gün sürdü. Soğukların artması, hatta çıkan bir fırtınanın çadırlarını dağıtması sebebiyle Müşrikler, kuşatmayı kaldırdılar. Böylece Hendek Savaşı müşrikler için bir hezimet olarak tarihe geçti.