FALLACİ, Oriana (1929-2006) İtalyan, gazeteci ve yazar. Çeşitli ülkelerin siyaset adamlarıyla yaptığı röportajlarla ün kazanmıştır.
29 Haziran 1930’da Floransa’da doğdu, aynı şehirde 15 Eylül 2006’da öldü. Yoksul bir marangozun dört kızından biriydi. Babası II. Dünya Savaşı süresince anti-faşist yerel direniş hareketinin başkanlığını yapmıştı. Fallaci de yaşının küçüklüğüne karşın, Özgürlük İçin Gönüllüler Birliği’ nin çalışmalarına katkıda bulundu. Savaşın sonunda Floransa Üniversitesi Tıp Okulu’na girdi. 16 yaşında öğrenim giderlerini karşılamak amacıyla amcası Bruno Fallaci’nin kurduğu yerel Epoca dergisinde muhabirlik yapmaya başladı.
Parasal nedenlerle gazeteciliği tıp eğitimine yeğleyen Fallaci, Floransa’da günlük bir gazetenin polis muhabiri oldu. Bir süre sonra aynı gazetede suça ilişkin düzenli bir sütunda yazmaya başladı. 1950’de Italyan haftalık dergisi Europeo’nun özel muhabiri oldu ve 20 yılı aşkın bir süre bu görevi sürdürdü. 1967’den sonra savaş muhabirliği yapmaya başladı. Vietnam, Ortadoğu, Hint-Pakistan savaşlarında ve Güney Amerika’daki siyasi ve toplumsal ayaklanmalarda savaş muhabiri olarak bulundu. Vietnam Savaşı’ ‘m anlatan yazı dizisiyle St.Vincent Ödülü’nü kazandı. Yine Vietnam deneyimlerini anlattığı “Niente e cosi siea” (“Boşuna Savaş”) ile 1971 Bancarella Ödülü’nü kazandı.
Fallaci, Jane Fonda, Michael Caine, Ingrid Bergman gibi ünlü yıldızlarla, Arap gerilla önderi Abu Lotuf, Suudi Arabistan Petrol Bakanı Zeki Yamani, CIA başkanı William Colby, ABD Dışişleri Bakanı Flenry Kissinger gibi siyaset adamlarıyla dünyada yankı uyandıran röportajlar yaptı. Bu röportajlar çeşitli dillerde, çeşitli dergilerde yayımlandı. Soylular, yazarlar ve eğlence dünyasının ünlüleri ile yaptığı röportajları Gli Antipatici (“Antipatikler”) adını verdiği bir kitapta, siyasi liderlerle yaptığı röportajların en ünlü 14 tanesini Intervista cotı la Storla (“Tarihle Röportaj”) adlı kitapta topladı.
• YAPITLARI (başlıca): Röportaj Derlemeleri: II Sesso inutile: Vıaggıo intorno alla donna, 1961, (“Yararsız Cins: Kadının Çevresinde Gezi”); Gli Antipatici, 1963, (“Antipatikler”); Se il sole muore, 1965, (“Güneş Batarsa”); Intervista con la Storia, 1974, (“Tarihle Röportaj”); Roman: Penelope alla guerra, 1962, (“Savaşta Penelope”); Niente e cosi sia, 1969, (“Boşuna Savaş”); Lettera a un Bambino Mai Nato, 1977, (Doğmamış Çocuğa Mektup, 1977); Un Uomo, 1980, (Bir İnsan, 1980). İnşallah, (Insciallah, 1990).
Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi