Beni Beklerken, Sibel Oral’ın GOA‘dan çıkan 224 sayfalık ilk romanıdır. Günümüz Türkiye’sinde yaşayan iki genç kızın kendileriyle ve yaşadıkları toplumla hesaplaşmalarını, ödeşmelerini konu alıyor.
Düşme provalarıyla ayakta kalmayı öğrenen Özlem ve ayakta kalarak, kendini, kendi uçurumundan atan Duygu. Biri yaşadığı topluma ait olmayı inkâr ederken, diğeri ise geçmişine olan aidiyetini inkâr ediyor. Bir geçmiş, bir geçmemiş, bir unutmuş, iki unutmamış ama hep beklemişlerin hikâyesi.
İnsan hep başka yerlerde arıyordu kendini. Bazen bir filmde hayran olduğu o kadın kahramanda, bazen bir şarkıda, bazen hikâyelerin sayfalarında sıra sıra satırlara akarak arıyordu kendini. Ama kendi içine bakmayı hep unuttu…
Kendini unutarak, kendini bulmayı öğrendi Özlem… Kendi çıkmazlarından, kendi kaygılarından son sürat kaçıp başka kimlikler edinen diğerlerine inat sadece kendini bekledi…
Yazar romanı hakkında şöyle diyor: “Kahramanların isimleri zamanla ortaya çıkan alt benlikleriyle değişti, oluştu. Romanın kurgusunu ben değil, onlar yapıyordu sanki. Ben bir filmi izliyor ve notlar alıyor gibiydim. Özlem karakteri beni oldukça zorladı. Kendisiyle nasıl oynuyorsa, benim zihnimle de oynadı. Bir süre sonra onun rüyalarından ve yaşadığı gerçeklerden ben bile şüphe etmeye başlamıştım. Öyle hızla ilerliyorduk ki sanki yazarken parmak uçlarım deliniyordu. Müthiş bir mücadele içindeydik. Tuhaftı ama bu ikimiz içinde iyi oldu, herkes kara kutusunu açtı…”