Mükerrem Kâmil Su (1906, Bursa – 24 Temmuz 1997, Ankara) Romancı, yazar.
1922 yılında İstanbul Dârülmuallimâtı’nı (sonra Çapa Kız Öğretmen Okulu) bitirdi. Edremit, Balıkesir, Burhaniye ilkokullarında öğretmenlik yaptı. Ankara Gazi Eğitim Enstitüsü Edebiyat Bölümünü bitirdi (1936). Balıkesir Lisesi’nde uzun yıllar Türkçe ve Edebiyat öğretmenliği yaptı. Ankara Radyosu’da “Çocuk Saati” programının şeflik ve redaktörlüğünü üstlendi. Ayrıca Ankara’da yayınlanan Tasvir gazetesinde günlük köşe yazarlığı yaptı.
1933 yılında edebiyat dünyasına giren Su, romanlarında daha çok aşk, tutku ve macera gibi konuları ele almış, bunları olay örgüsünün ön planda olduğu bir anlatımla aktarmıştır. Yarım Ay, Resimli Ay, Hayat, Okul ve Öğretmen adlı dergiler ile, Cumhuriyet, Hürriyet, Son Posta, Zafer ve Ulus gazetelerde hikayeleri yayınlandı. Hüseyin Rahmi Gürpınar’ın onbeş romanını günümüz Türkçe’sine sadeleştiren Su’nun radyo için hazırladığı çok sayıda çocuk oyunu da var. Mükerrem Kamil Su’nun Ahmet Mumcu ile birlikte yazdığı Türkiye Cumhuriyeti İnkılap Tarihi ve Atatürkçülük adlı kitabı liselerde okutuldu.
Eserleri
Roman
- Sevgim ve Izdırabım (1934)
- Bu Kalb Duracak (1935)
- Dinmez Ağrı (1937)
- Sus Uyanmasın (1939)
- Istıranca Eteklerinde (1939)
- Çırpınan Sular (1941)
- Ateşten Damla (1942)
- Sızı (1943)
- Bir Avuç Kül (1944)
- Gizlenen Acılar (1944)
- Uyuyan Hatıralar (1944)
- Uzaklaşan Yol (1944)
- Kaybolan Ses (1945)
- Büyük Rüzgar (1945)
- İnandığım Allah (1946)
- Bir Avuç Hatıra (1947)
- İhtiras (1948)
- Gençliğimin Rüzgarı (1955)
- Özlediğim Kadın (1959)
- Aynadaki Kız (1962)
- Ayrı Dünyalar (1964)
- Ben ve O (1970)
- Karakız (1977)
- Ata’nın Romanı (1977)
- Dragos’ta Tatil (1985)