ŞÜKROLSUN
Şükrolsun Allah’a ki otlar çıkar topraklarda
Doğar yıldızlar, gece inmeden.
Gemiler kalbe verir enginleri,
Bir uyku iyindedir karanlıklarda beden.
Minareler uzanır altın göklere;
– Altın dallara uzanan çocuklar.
İşıklar kaybolur derin sularda;
– Bitmek üzere olan yolculuklar.
Bir araba geçer sokaklardan daima.
Bir kuş uçar, haber vermeden.
Ölüdür, bir daha uyanmayanlar,
Kahramandır, düşmana hücum eden.
Adamlar ki birbirini selâmlar.
Ve getirir ninniler, sabahları,
Gökler, gecelere uzanır,
Büvük kâfirlerin günahları.
Şükrolsun beyaz taşlar arkasından,
Aziz bulutlara, aziz rüzgâra.
Çekilip bir fecir vakti kadar,
Şükrolsun, başaklara!
Fazıl Hüsnü Dağlarca