Yağmur ormanları, yıllık en az 1750–2000 mm yağışa dayalı, yüksek yağış miktarı ile bütünleşik ormanlardır.
Ekvator’dan itibaren kutuplara doğru 23° kuzey 27° güney enlemleri arasında (Orta Amerika’da Brezilya, Peru, Kolombiya, Venezuela, Ekvador, Bolivya, Guyana, Surinam ve Fransız Guyanası, Asya’da Endonezya, Malezya, Filipinler gibi bir çok ülkenin sınırları içerisinde) yer alan tropikal yağmur ormanları, bütün yılı kapsayan sürekli sıcaklık ve nemlilik ile sürekli olarak büyüyen geniş yapraklı ağaçlar karakterize eder. Ağaçlar bütün yıl yapraklarını bir yandan dökerlerken, diğer yandan yenilerini sürdükleri için, sürekli yeşil ormanlar da denilir.
Yağmur ormanları; ilk görünüşte çok yoğun bir bitki örtüsüne sahip olup, liyan ve epifit bitkiler bakımından son derece zengindir. Bu gür flora içinden güneş ışınlarının toprağa ulaşması çoğu yerde mümkün değildir. Bitki örtüsü yoğunluğundan dolayı ağaçların üst kısımlarına düşen güneş ışığının yalnızca % 1’i ormanın alt kısımlarına ulaşabilir. Ormanların daha gevşek olduğu yerlerde ise orman altı ancak öğle vakti biraz aydınlanabilir. Ormanların içleri çok yerde zifiri karanlık ve tam bir sessizlik içindedir.
Gerçek yağmur ormanlarında birbirinden farklı üç kat göze çarpar. En üst kat süreksizdir. Bu katı oluşturan ağaçlar 40–50 m. yüksekliğinde olup, gövdeleri çok geniştir. Bu ağaçlar kocaman taçları ile ayrılırlar. Bu katı 25–35 m yüksekliğinde ama süreklilik gösteren bir orta kat izler. Toplam hacmin 2/3’ünü oluşturur. Buradaki ağaçlar birbirlerine çapraşık bir biçimde karışmış durumdadır. Ağaçlara uzaktan bakıldığında kenetlenmiş tek bir yüzey gibi görünür. Bu sıklık içinde ağaçların gövdelerini görmek oldukça güçtür. Üçüncü ve en alt kat, daha küçük ağaçlarla yüksek çalılardan oluşur. Birinci ve ikinci kat ağaçların çok sık yaprakları nedeni ile ışık zemine yeterince ulaşıp, işleyemez. Ağaçların gövdeleri oldukça geniş olup genellikle 80 cm çapında olsalar da 23 metre çapında olan ağaçlar da bulunur.
Tropikal yağmur ormanları iklimini bütün yıl düzenli olarak süren yüksek sıcaklık, yine bütün yıla dağılmış bol bir yağış ve buna ek olarak çok kısa süren kurakça bir devre oluşturur. Tropikal yağmur ormanlarındaki en sıcak ay ile en soğuk ay arasındaki sıcaklık farkı 2,5 ile 3°’yi geçmez. Tropikal yağmur ormanları iklim tipinin en belirgin özelliği ise mevsimlerin arasında yağış rejimleri bakımından bir farkın olmamasıdır. Güneşin ışıldadığı ve ormanların bu ışın demetleri altında kaldığı, kuşlar ile diğer canlıların dallardan dallara atladıkları bir sırada birden güneşin bir bulutça örtüldüğü ve ormanın gölgelendiği görülebilir. Güneş ışınlarının kesilmesiyle kuşların sustuğu, böceklerin seslerini kestikleri anlaşılır. Kısa süren bu sessizliği şiddetli bir yağmur sesi bozar. Yağmur ağaçların dalları ve yaprakları üzerine damla olarak düşer, damlalar sızıntılar biçiminde aşağılara doğru akar, alttaki dalların ve yaprakların üzerine bu sızıntılar bir çağlayan gibi dökülür; yaprak ile ince dal gibi parçaları kırar ve yere sürükler. Yağmurun başlamasından çok kısa bir süre sonra arazi üzerinde taşkın sulardan dereler oluşur; toprak su baskınına uğramış olur.