Psikolojik manipülasyon, küfürlü, aldatıcı ya da takıntılı taktikler yoluyla başkalarının davranışlarını ya da algılarını değiştirmeyi amaçlayan sosyal etkinin bir türüdür. Manipülatörün çıkarlarını çoğu zaman başka birinin pahasına ilerleterek, bu yöntemler sömürücü, küfürlü, sapkın ve aldatıcı olarak düşünülebilir. Manipülasyon süreci bilincinde olmayan bir kurbanı manipülatörün egemenliği altında, çoğunlukla aldatmayı kullanarak getirmek ve mağduru kendi amaçlarına hizmet etmek için kullanmayı içerir.
Başarılı manipülasyon için gereken şartlar
psikoterapi.png” alt=”” width=”130 97″ />Psikoloji yazarı George K. Simon’a göre başarılı psikolojik manipülasyon öncelikle manipülatörü içerir:
Agresif niyet ve davranışları gizleme.
Kurbanın psikolojik açıdan kırılganlıklarını bilmek hangi taktiklerin en etkili olduğunun belirlenmesine yardımcı olur.
Gerektiği takdirde mağdura zarar verme konusunda herhangi bir sakınca bulunmamak için acımasız bir düzeyde bulunmak.
Sonuç olarak, manipülasyon gizli agresif (ilişkisel agresif veya pasif agresif) araçlar vasıtasıyla gerçekleştirilebilir.
Manipülatörler kurbanlarını nasıl kontrol eder?
Braiker’e göre
Braiker, manipülatörlerin kurbanlarını kontrol etmesinde aşağıdaki yolları belirledi:
Olumlu takviye: övgü, yüzeysel çekicilik, yüzeysel sempati (timsah gözyaşı), aşırı özür dileme, para, onay, hediye, dikkat, zorla kahkaha veya gülümseme gibi yüz ifadeleri ve halkın tanınması yer alır.
Negatif takviye: Olumsuz bir durumdan ödül olarak çıkarmayı içerir; ör. “Sana bunu yapmama izin verirsen ev ödevini yapmak zorunda kalmazsın.”
Aralıklı veya kısmi takviye: Kısmi veya aralıklı negatif takviye, etkili bir korku ve şüphe iklimi yaratabilir. Kısmen veya aralıklı olumlu takviye, mağduru ısrarla cesaretlendirir – örneğin kumar türlerinin çoğunda, kumarbazın sürekli tekrar kazanacağı halde genel olarak para kaybedebilir.
Cezaya: nagging, bağırma, sessiz tedavi, yıldırma, tehditler, küfür, duygusal şantaj, suçluluk duygusu, kurtarmayı, ağlamayı ve kurbanını oynamayı içerir.
Travmatik tek deneme öğrenme: hakimiyeti veya üstünlüğü sağlamak için sözlü taciz, patlayıcı öfke veya diğer yıldırıcı davranış kullanma; Bu tür bir olay bile, mağdurları rahatsız edici, manipülatörle çelişen veya çelişmemekten alıkoyabilir veya eğitebilir.
Simon’a göre
Simon aşağıdaki manipülatif teknikleri tanımladı:
Yalan söylemek: Birisinin yaptıklarına göre yalan söyleyip bırakmadığını söylemek zor, gerçi çok geç olduğunda sıklıkla gerçeği görülebilir. Yalan olma şansını en aza düşürmenin bir yolu, bazı kişilik tiplerinin (özellikle de psikopatların) yalan söyleme ve hile yapma konusunda uzman olduğunu, bunu sıklıkla ve ince şekillerde yaptığını anlamaktır.
Söz etmemekle yalan söyleyiş: Bu, gerçeklerin önemli bir kısmını saklayarak çok yalın bir yalan biçimidir. Bu teknik propagandada da kullanılır.
Reddetme: Manipülatör yanlış bir şey yaptığı itiraflarını reddettme.
Rasyonelleştirme: Uygunsuz davranış için manipülatör tarafından yapılan mazereti. Rasyonelleştirme spin ile yakından ilişkilidir.
Küçültme: Bu, akılcılaştırmayla bağlantılı bir inkar türüdür. Manipülatör, davranışının, bir başkasının ya da hakaretin yalnızca bir şaka olduğunu söyleyerek, başkasının önermesi kadar zararlı ya da sorumsuz olmadığını ileri sürmektedir.
Seçici dikkatsizlik ya da seçici dikkat: Manipülatör, “duymak istemiyorum” gibi şeyleri söyleyerek gündeminden çıkacak herhangi bir şeye dikkat etmeyi reddediyor.
Diversion: Manipulator düz bir soruyu düz bir şekilde yanıtlamıyor ve bunun yerine konuşmayı başka bir konunun üzerine yönlendiriyor.
Kaçınma: Yön değiştirmeye benzemekle birlikte alakasız, başıboş, muğlak tepkiler, teke tek kelimeler.
Gizli yıldırma: Manipülör, kurbanı örtülü (zararlı, dolaylı veya zımni) tehditler kullanarak savunmaya atıyor.
Suçluluk yolculuğu: Özel bir yıldırma taktiği türü. Bir manipülatör, vicdan azınlığına, yeterince ilgilenmediğini, bencilceceğini veya kolay olduğunu önermektedir. Bu genellikle mağdurun kendisini şüpheli, endişeli ve itaatkar bir konumda tuttuğu kötü hissettirir.
Sahtekârma: Manipulator, kurbanın içindeki korkuyu ve şüpheyi artırmak için alaycı davranır ve indirir. Manipülatörler bu taktiği diğerlerini değersiz hissetmek için kullanır ve bu nedenle onlara erteler. Sahtekârıkanlık taktikleri, şiddetli bir görünüm veya bakış, tatsız ses tonusu, retorik yorumlar, ince alay gibi çok ince olabilir. Manipülatörler onları cesaretle karşılamaktan utanabilirler. Kurbanın yetersizliğini hissetmenin etkili bir yoludur.
Mağdurun Vatandaşlaştırılması: Bu taktik, manipülatör yanlışlıkla mağduru, mağdur durduğunda tepki olarak istismar ettiğini iddia ederken, mağduru savunmaya koymanın güçlü bir aracıdır ve manipülatörün agresif amacını aynı anda maskelemektedir Kendilerini veya konumlarını savunmak veya savunmak için.
Kurban rolünü oynamak: Manipülatör kendisini acı çekme, sempati kazanma ya da merhamet uyandırmak ve böylece bir başkasından merak uyandırmak için bir durumun ya da bir başkasının davranışının kurbanı olarak gösteriyor. Bakıcı ve vicdani insanlar acı çeken birini görmek için sabırsızlanıyor ve manipülatör sıklıkla işbirliği almak için sempatiyle oynamayı kolay buluyor.
Hizmetli rolü oynamak: Bir hizmetin daha asil bir nedene benzetmesi için kendinden güdülen bir gündemi gizlemek, örneğin, belirli bir şekilde, bir otoriteye “itaat” etmesi ya da “hizmet” vermesi gerektiğini söylemesi; Işlerini yapıyor “.
Baştan Çıkarma: Manipülör, savunmalarını düşürmek ve onlara sadakat ve güven vermek için çekicilik, övgü, coşkuyu kullanır. Ayrıca, kendilerine hayran oldukları masum bir kurbana güvenecek ve onlara ulaşma niyeti ile yardımda bulunacaklar.
Suçlamayı planlamak (başkalarını suçlamak): Manipülatör, çoğu kez ince, algılaması zor şekilde kefaretle günahlarımı atar. Genellikle, manipülatör kendi düşüncelerini mağdura yansıtacak ve mağduru yanlış yaptığı gözükecektir. Manipülatörler de, mağdurun, manipülatörü hilekâr hale getirmişçesine sanki iman edildiklerini düşünen yalanlar olduğuna inanmak için kusurlu olan kurbanın olduğunu iddia edecektir. Manipülatör tarafından sahte suçu kabul etmesi için kullanılan bölüm hariç olmak üzere, tüm suçlamalar, mağdurun sağlıklı seçimler yapma, doğru düşünme ve iyi davranışlar yapmaktan suçlu hissetmesini sağlamak için yapılır. Genellikle psikolojik ve duygusal manipülasyon ve kontrol aracı olarak kullanılır. Manipülatörler yalan söylemekle yalın, yalnızca orijinal ve daha az inandırıcı hikayeyi kurbanın inanacağı “daha kabul edilebilir” bir gerçek haline getirmek için yalan söylemektedir. Yalanları gerçeğe dönüştürmek yalın bir kontrol ve manipülasyon metodudur. Manipülatörler, mağduru yanlışlıkla “bu şekilde muamele görmeye hak vermek “le sevmeyi severler. Çoğu zaman kurbanın çılgınca ve / veya küfür olduğunu iddia ederler, özellikle manipülatöre karşı kanıtlar olduğunda.
Masumiyet hissetmek: Manipulator, yapılan herhangi bir zararı istem dışıya veya suçladığı bir şey yapmadıklarını ileri sürmeye çalışır. Manipulator sürpriz veya öfke arz edebilir.
Manipülatörler tarafından savunmasız yakalanan güvenlik açıkları
Braiker’in kendi kendine yardım kitabına göre, manipülatörler mağdurlarda bulunabilecek aşağıdaki güvenlik açıklarını kullanmaktadır:
“Hastalığı memnun etmek için”
Başkalarının onayını ve kabulünü kazanmak için bağımlılık
Emotofobi (olumsuz duygulanımdan korkma, öfke, hayal kırıklığı veya onay vermeme korkusu)
Atılganlık ve hiçbir şey söyleme kabiliyeti yokluğu
Bulanık kimlik duygusu (yumuşak kişisel sınırlarla)
Düşük öz güven
Harici kontrol odağı
Simon’a göre, manipülatörler mağdurlarda mevcut olabilecek aşağıdaki zayıf noktaları sömürüyor:
Saflık – kurban, bazı insanların kurnaz, dolandırıcı ve acımasız olduğu fikrini kabul etmeyi çok zor buluyor ya da mağdur edildiği takdirde “inkâr” ediyor.
Aşırı vicdanlılık – mağdur manipülatöre kuşkunun yararını vermek ve mağduru suçladığı şeylerin yanına bakmak için fazla isteklidir.
Düşük özgüven – mağdur kendini şüphe eder, güven ve atılganlıktan yoksun olur, savunmaya kolayca geçebilir.
Aşırı entelektüelizasyon – mağdur anlamakta çok zorlanmaya çalışır ve manipülatörün incinmek için anlaşılabilir bir nedeni olduğuna inanır.
Duygusal bağımlılık – mağdurun itaatkar veya bağımlı bir kişiliği vardır. Mağdur ne kadar duygusal olarak bağımlıysa, istismar edilip manipüle edilmesi o kadar savunmasızdır.