Amenore, üreme çağındaki bir kadında adet döneminin olmamasıdır. Amenore fizyolojik durumları, en sık, hamilelik ve emzirme döneminde (emzirme) görülür, ikincisi de laktasyonel amenore yöntemi olarak bilinen bir kontrasepsiyon şeklinin temelini oluşturur. Üreme yılları dışında, çocukluk döneminde ve menopozdan sonra adet görülmez.
Amenore, birçok potansiyel nedeni olan bir semptomdur. Birincil amenore, 14 yaşında, menarşsız veya normal sekonder cinsel özelliklere sahip olmayan ancak 16 yaşında menarş olmayan ikincil cinsel özelliklerin yokluğu olarak tanımlanmaktadır. Uterusun doğuştan yokluğu, yumurtalığın yumurta hücrelerini alamaması veya sürdürmemesi veya pubertal gelişiminde gecikme gibi gelişimsel sorunlardan kaynaklanabilir. Sekonder amenore (menstrüel siklusun kesilmesi) sıklıkla, hipotalamus ve hipofiz bezinden, erken menopoz veya intrauterin skar oluşumundan kaynaklanan hormonal bozukluklardan kaynaklanır. Daha önce adet görmüş bir kadında üç ay ya da oligomenore öyküsü olan kadınlar için dokuz ay adetsizlik olmaması olarak tanımlanır.
Sınıflandırma
Amenore sınıflandırmak için iki temel yolu vardır. Amenore türleri primer veya sekonder olarak sınıflandırılır veya fonksiyonel “kompartmanlara” dayanır. İkinci sınıflandırma, hastanın hipo-, ab- veya hipergonadotropik olan hormonal durumuyla ilgilidir (bu şekilde gonadlar ve folikül uyarıcı hormon (FSH) arasındaki iletişim kesintisi FSH seviyelerinin düşük, normal veya yüksek olmasına neden olur).
Birincil ve ikincil olarak: Birincil amenore, bir kadında 16 yaşına kadar adet görmemesidir. Ergenlik değişiklikleri ilk periyottan önce veya menarşten önce, 14 yaşına kadar hala menarşiye ulaşmamış, ayrıca thelarche veya pubarche gibi ikincil cinsel özellikler belirtisi olmayan, dolayısıyla ergenliğin başladığına dair kanıt bulunmayan kadın çocuklar ayrıca primer amenore olması olarak da düşünülebilir. İkincil amenore, adet kanamasının durduğu yerdir – düzenli siklik kanama öyküsü olan bir kadında üç ay, düzensiz dönem öyküsü olan bir kadında dokuz ay. Bu genellikle 40-55 yaş arası kadınlara olur. Bununla birlikte, ergen sporcuların adet döngüsünde diğer yaştaki sporculardan daha fazla rahatsızlık hissetme olasılığı daha yüksektir. Amenore, leğen kemiği ve omurga yakınında sırtta ciddi ağrılara neden olabilir. Bu ağrının tedavisi yoktur, ancak adet kanamasını tetiklemek için kısa süreli progesteron ile hafifletilebilir.
Bölmeye göre: Üreme ekseni dört bölmeye sahip olarak görülebilir: 1. çıkış yolu (uterus, serviks, vajina), 2. yumurtalıklar, 3. hipofiz bezi ve 4. hipotalamus. Hipofiz ve hipotalamik nedenler sıklıkla birlikte gruplanır.
Amenore sınıflandırmak için iki temel yolu vardır. Amenore türleri primer veya sekonder olarak sınıflandırılır veya fonksiyonel “kompartmanlara” dayanır. İkinci sınıflandırma, hastanın hipo-, ab- veya hipergonadotropik olan hormonal durumuyla ilgilidir (bu şekilde gonadlar ve folikül uyarıcı hormon (FSH) arasındaki iletişim kesintisi FSH seviyelerinin düşük, normal veya yüksek olmasına neden olur).
Birincil ve ikincil olarak: Birincil amenore, bir kadında 16 yaşına kadar adet görmemesidir. Ergenlik değişiklikleri ilk periyottan önce veya menarşten önce, 14 yaşına kadar hala menarşiye ulaşmamış, ayrıca thelarche veya pubarche gibi ikincil cinsel özellikler belirtisi olmayan, dolayısıyla ergenliğin başladığına dair kanıt bulunmayan kadın çocuklar ayrıca primer amenore olması olarak da düşünülebilir. İkincil amenore, adet kanamasının durduğu yerdir – düzenli siklik kanama öyküsü olan bir kadında üç ay, düzensiz dönem öyküsü olan bir kadında dokuz ay. Bu genellikle 40-55 yaş arası kadınlara olur. Bununla birlikte, ergen sporcuların adet döngüsünde diğer yaştaki sporculardan daha fazla rahatsızlık hissetme olasılığı daha yüksektir. Amenore, leğen kemiği ve omurga yakınında sırtta ciddi ağrılara neden olabilir. Bu ağrının tedavisi yoktur, ancak adet kanamasını tetiklemek için kısa süreli progesteron ile hafifletilebilir.
Bölmeye göre: Üreme ekseni dört bölmeye sahip olarak görülebilir: 1. çıkış yolu (uterus, serviks, vajina), 2. yumurtalıklar, 3. hipofiz bezi ve 4. hipotalamus. Hipofiz ve hipotalamik nedenler sıklıkla birlikte gruplanır.