Herboloji, botanik ve tıbbi amaçlı bitkilerin kullanımının incelenmesidir. Bitkiler, insanlık tarihinin çoğunda tıbbi tedavilerin temelidir ve bu geleneksel tıp bugün hala yaygın olarak uygulanmaktadır. Modern tıp, kanıta dayalı farmasötik ilaçların temeli olarak bitki kaynaklı birçok bileşiği kullanır. Herbalism, doğal kaynaklardan elde edilen bitki ve otlara modern etkililik testi standartları uygulasa da, çok az sayıda yüksek kaliteli klinik çalışma ve saflık ya da dozaj için standartlar vardır. Bitkisel tıbbın kapsamı bazen mantar ve arı ürünlerinin yanı sıra mineralleri, kabukları ve bazı hayvan parçalarını içerecek şekilde genişletilir.
Bitkisel ilaçlar ayrıca, sözde ilaçlar veya sağlığı teşvik edici ajanlar olarak rafine edilmemiş bitki veya hayvan özleri kullanmanın alternatif ve sahte bilimsel uygulamaları olan fitomedikin, fitoterapi, veya paraherbalism ile de ilgilidir. Fitoterapi, biyolojik olarak aktif bileşiklerin izole edilmemesi veya standartlaştırılmaması, daha ziyade, çeşitli maddelerin daha az işlemle belirli bir kaynaktan korunmasının daha güvenli veya daha etkili olduğuna inandığı inancına dayanmaktadır; kanıtlar. Bitkisel diyet takviyeleri en sık fitoterapi kategorisine girer.
Bitkisel ilaçlar ayrıca, sözde ilaçlar veya sağlığı teşvik edici ajanlar olarak rafine edilmemiş bitki veya hayvan özleri kullanmanın alternatif ve sahte bilimsel uygulamaları olan fitomedikin, fitoterapi, veya paraherbalism ile de ilgilidir. Fitoterapi, biyolojik olarak aktif bileşiklerin izole edilmemesi veya standartlaştırılmaması, daha ziyade, çeşitli maddelerin daha az işlemle belirli bir kaynaktan korunmasının daha güvenli veya daha etkili olduğuna inandığı inancına dayanmaktadır; kanıtlar. Bitkisel diyet takviyeleri en sık fitoterapi kategorisine girer.
Herboloji Tarihçesi
Arkeolojik kanıtlar, şifalı bitkilerin kullanımının yaklaşık 60.000 yıl önce Paleolitik çağa dayandığını gösteriyor. Bitkisel ilaçların yazılı delilleri, bitki listelerini derleyen Sümerlere kadar 5000 yıl öncesine dayanıyor. Bazı antik kültürler, bitkiler ve onların tıbbi kullanımları hakkında bitki adı verilen kitaplarda yazmışlardır. Eski Mısır’da, mezar türlerinde betimlenen Mısır tıbbı papirüsünde veya az miktarda ot içeren tıbbi kavanozlarda bulunan nadir durumlarda şifalı bitkilerden bahsedilir. Eski Mısır’daki en eski, en uzun ve en önemli tıbbi papiriler arasında, Ebers Papirüs M.Ö. 1550 yılına kadar uzanır ve çoğunlukla bitki kökenli 700’den fazla bileşiği kapsar. Bilinen en eski Yunan bitkileri, M.Ö. 4. yüzyılda Yunan Historia Plantarum’da, M.Ö. 3. yüzyılda yazmış olan Carystus Piskoposlarından ve M.Ö. 1. yüzyılda Krateuas’tan yazan Eresos Theophrastus’tan gelmiştir. Bu eserlerin sadece birkaç kısmı bozulmadan sağ kalmayı başardı, fakat geriye kalanlardan, bilginlerin Mısır bitkileri ile çakıştığını belirtti. Herbalizm için kullanılan tohumlar, Shang Hanedanlığı’ndan çıkan Bronz Çağı Çin’in arkeolojik bölgelerinde bulunmuştur (M.Ö. 1600–1046). Eski bir Çin tıbbi metni olan Huangdi Neijing’da belirtilen 224 bileşiğin yüzünde şifalı bitkilerdir. Otlar ayrıca yaygın olarak, hastalıkların temel tedavisinin diyet olduğu eski Hindistan geleneksel tıpında da yer alır. Aslen Yunanca olan Pedanius Dioscorides (MS 40-90 MS) tarafından Yunanca yazılmış olan De Materia Medica, Yunanlı bir doktor, farmakolog ve botanikçi olan Kilikya, 1600’lere kadar 1500 yıl boyunca kullanılan bitkisel yazılara bir örnektir.
Modern bitkisel ilaç
Dünya Sağlık Örgütü (WHO), bazı Asya ve Afrika ülkelerinin nüfusunun yüzde 80’inin temel sağlık hizmetlerinin bir kısmı için şu anda bitkisel ilaç kullandığını tahmin etmektedir. İlaçlar, 2002’de günde 2 ABD Doları’nın altında yaşayan dünya nüfusunun çoğu için büyük ölçüde pahalıdır. Buna karşılık, bitkisel ilaçlar tohumdan yetiştirilebilir veya doğadan çok az bir maliyetle veya ücretsiz olarak toplanabilir.
Halen doktorlar için mevcut olan ilaçların birçoğu afyon, aspirin, digitalis ve kinin gibi bitkisel ilaçlar olarak uzun bir kullanım geçmişine sahiptir. Dünya Sağlık Örgütü’ne göre, Amerika Birleşik Devletleri’nde kullanılan modern ilaçların yaklaşık% 25’i bitkilerden elde edilmiştir. Modern farmakopede en az 7.000 tıbbi bileşik bitkilerden elde edilir. Günümüzde yüksek bitkilerden izole edilen ve günümüzde modern tıpta yaygın olarak kullanılan 120 aktif bileşik arasında,% 80’i, modern terapötik kullanımları ve türetildiği bitkilerin geleneksel kullanımları arasında pozitif bir ilişki olduğunu göstermektedir.
Dünya Sağlık Örgütü (WHO), bazı Asya ve Afrika ülkelerinin nüfusunun yüzde 80’inin temel sağlık hizmetlerinin bir kısmı için şu anda bitkisel ilaç kullandığını tahmin etmektedir. İlaçlar, 2002’de günde 2 ABD Doları’nın altında yaşayan dünya nüfusunun çoğu için büyük ölçüde pahalıdır. Buna karşılık, bitkisel ilaçlar tohumdan yetiştirilebilir veya doğadan çok az bir maliyetle veya ücretsiz olarak toplanabilir.
Halen doktorlar için mevcut olan ilaçların birçoğu afyon, aspirin, digitalis ve kinin gibi bitkisel ilaçlar olarak uzun bir kullanım geçmişine sahiptir. Dünya Sağlık Örgütü’ne göre, Amerika Birleşik Devletleri’nde kullanılan modern ilaçların yaklaşık% 25’i bitkilerden elde edilmiştir. Modern farmakopede en az 7.000 tıbbi bileşik bitkilerden elde edilir. Günümüzde yüksek bitkilerden izole edilen ve günümüzde modern tıpta yaygın olarak kullanılan 120 aktif bileşik arasında,% 80’i, modern terapötik kullanımları ve türetildiği bitkilerin geleneksel kullanımları arasında pozitif bir ilişki olduğunu göstermektedir.