BIRKMEYER, Karl von (1847-1920)
Alman hukukçu. Ceza hukukunda Klasik Okul’un temsilcilerindendir.
27 Haziran 1847’de Nürnberg’de doğdu. 29 Şubat 192Q’de Münih’te öldü. Yükseköğrenimini Münih, Heidelberg ve Würzburg’da yaptı. 1877’de Rostock Universitesi’nde ceza hukuku profesörü oldu. 1886-1912 arasında ceza hukuku ve hukuk felsefesi profesörlüğü yaptı. 1903’te Almanya’da ceza hukukunun yeniden gözden geçirilmesi konusunda çalışan bir komisyonda görev aldı. Bu görevi sırasında Alman ve yabancı ceza hukuklarını, özellikle rüşvet açısından karşılaştırmalı bir biçimde inceledi. Almanya’da ceza yasasının yeniden ele alınması amacıyla 1905-1909’da yayımlanan Vergleichen.de Darstellung des deutschen und auslândischen Strafrechts’e (“Alman ve Yabancı Ceza Hukukunun Karşılaştırmalı İncelemesi”) katkıda bulundu. 1881’de Mecklenburg Hukuk Bilimi dergisinin kurucuları arasında yer aldı. 1901’de bir hukuk bilimi ansiklopedisi çıkaran Birk-meyer, Ceza Hukuku Arşivi’nde sürekli yazılar yazdı.
Birkmeyer hukuk felsefesi alanında Heinrich Ahrens ve Adolf Lasson çizgisindeki idealist hukuk anlayışının temsilcilerindendi. Ceza hukukunda ise Klasik Okul’un temsilcilerinden olan Birkmeyer, serbest irade ilkesini cezai sorumluluğun temel dayanağı olarak görmekteydi. Cezanın işlenen suçla orantılı olarak verilmesini savunan Birkmeyer, koşullarla nedenler arasındaki ilişkiyi kendi ceza hukuku kuramında ortaya koydu. Bu kurama bağlı olarak suçu işleyen ile suça katılan arasında kesin bir ayrım yaptı. Cezalandırmada ikincil derecede önemi olan suçlunun yola getirilmesi ve suçun engellenmesi amaçlarının da dikkate alınması gerektiğini savundu. Ceza ve suçun işlenmesini engelleyici önlemler arasında kesin bir ayrım koyan Birkmeyer, o zamana dek aynı bağlamda ele alınmış olan hukuka aykırılık ve suç kavramları arasındaki farklılığa da dikkat çekti.
Birkmeyer, Klasik Ceza Hukuku Okulu ile Franz von Liszt’in Sosyolojik Ceza Hukuku Okulu arasındaki çatışmada önemli bir rol oynadı. J.Nagler ve başka hukukçularla birlikte Liszt’in Sosyolojik Okulu’na yönelik eleştirileri konu alan ve 1905-1909’da yayımlanan Kritische Beitrage zur Straf-rechtsreform’u (“Ceza Hukuku Reformuna İlişkin Eleştirel Katkılar”) hazırladı. Birkmeyer mutlak ceza hukuku anlamında “suça cezayla karşılık verme” kuramının savunucularındandı. Bütün niyetlerin ötesinde ve üzerinde mutlak kurallar olduğu düşüncesinden hareketle, ceza hukukunda relativizıne ve faydacılık felsefesine karşı çıktı.
• YAPITLAR (başlıca): Die Lehre von der Teilnahme, 1890, (“Suça Katılma Öğretisi”); Deutsches Strafprozess-recht, 1898, (“Alman Ceza Muhakemeleri Usulü”); Studi-en zu dem Hauptgrundsatz der modemen Richtung im Stafrecbt; “Nicht die Tat, sondern der Taeter İst zu bestrafen”, 1909, (“Ceza Hukukundaki Modern Akımın Temel İlkeleri Üzerine İncelemeler; ‘Fiil Değil, Fail Cezalandırılmalıdır ’ ”).
Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi