Histopatoloji, hastalığın tezahürlerini incelemek için dokuların mikroskobik incelemesini ifade eder. Spesifik olarak, klinik tıpta, histopatoloji, bir biyopsi veya cerrahi numunenin bir patolog tarafından incelenmesi, örneğin işlenmesinden ve histolojik bölümlerin cam slaytlara yerleştirilmesinden bahseder. Buna karşılık, sitopatoloji serbest hücreleri veya doku mikro fragmanlarını (“hücre blokları” olarak) inceler.
Dokuların toplanması
Dokuların histopatolojik incelemesi cerrahi, biyopsi veya otopsi ile başlar. Doku vücuttan veya bitkiden çıkarılır ve daha sonra … taze durumda uzman diseksiyonu sonrasında … çürümeleri önlemek için dokuları stabilize eden bir fiksatöre yerleştirilir. En yaygın fiksatif formalindir (su içinde% 10 nötr tamponlu formaldehit).
Dokuların histopatolojik incelemesi cerrahi, biyopsi veya otopsi ile başlar. Doku vücuttan veya bitkiden çıkarılır ve daha sonra … taze durumda uzman diseksiyonu sonrasında … çürümeleri önlemek için dokuları stabilize eden bir fiksatöre yerleştirilir. En yaygın fiksatif formalindir (su içinde% 10 nötr tamponlu formaldehit).
Histolojiye Hazırlık
Doku daha sonra kimyasal fiksasyon veya donmuş bölüm kullanarak bir mikroskop altında görüntülemek için hazırlanır.
Büyük bir örnek sağlanmışsa, ör. Bir cerrahi işlemden sonra bir patolog doku örneğine bakar ve yararlı ve kesin bir teşhis vermesi en muhtemel olan kısmı seçer – bu kısım genel olarak brüt veya kesilmiş olarak bilinen bir işlemde inceleme için çıkarılır. Daha büyük numuneler anatomik yapılarını kasete doğru yerleştirmek için kesilir. Bazı örnekler (özellikle biyopsiler), kasette ve daha sonra blokta ve daha sonra tanısal mikroskopi slaydında doğru doku oryantasyonunu sağlamak için önceden gömülüp agar yerleştirilebilir. Bu daha sonra işlemin geri kalanının çoğu için plastik bir kasete yerleştirilir.
Doku daha sonra kimyasal fiksasyon veya donmuş bölüm kullanarak bir mikroskop altında görüntülemek için hazırlanır.
Büyük bir örnek sağlanmışsa, ör. Bir cerrahi işlemden sonra bir patolog doku örneğine bakar ve yararlı ve kesin bir teşhis vermesi en muhtemel olan kısmı seçer – bu kısım genel olarak brüt veya kesilmiş olarak bilinen bir işlemde inceleme için çıkarılır. Daha büyük numuneler anatomik yapılarını kasete doğru yerleştirmek için kesilir. Bazı örnekler (özellikle biyopsiler), kasette ve daha sonra blokta ve daha sonra tanısal mikroskopi slaydında doğru doku oryantasyonunu sağlamak için önceden gömülüp agar yerleştirilebilir. Bu daha sonra işlemin geri kalanının çoğu için plastik bir kasete yerleştirilir.
Kimyasal fiksasyon
Formaline ek olarak, başka kimyasal fiksatörler kullanılmıştır. Ancak, bu örnek numuneler üzerinde immünohistokimya (IHC) boyama ve tanısal moleküler patoloji testi ile formalin, insan tanısal histopatolojisinde standart kimyasal fiksatif haline geldi. Çok küçük numuneler için fiksasyon süreleri daha kısadır ve insan tanısal histopatolojisinde standartlar vardır.
Formaline ek olarak, başka kimyasal fiksatörler kullanılmıştır. Ancak, bu örnek numuneler üzerinde immünohistokimya (IHC) boyama ve tanısal moleküler patoloji testi ile formalin, insan tanısal histopatolojisinde standart kimyasal fiksatif haline geldi. Çok küçük numuneler için fiksasyon süreleri daha kısadır ve insan tanısal histopatolojisinde standartlar vardır.
İşleme
Artan aşamalarda artan alkol konsantrasyonları kullanılarak su numuneden ardışık evrelerde çıkarılır. Ksilen, alkol yerine son dehidrasyon aşamasında kullanılır – bunun nedeni, bir sonraki aşamada kullanılan balmumunun, alkolde olmadığı ksilende çözünür olması, bal mumu numuneye nüfuz etmesine (sızmasına) olanak sağlar. Bu işlem genellikle otomatiktir ve gece boyunca yapılır. Balmumu sızmış örnek daha sonra ayrı bir numune gömme (genellikle metal) konteynıra aktarılır. Son olarak, erimiş balmumu kabın içinde numunenin etrafına sokulur ve balmumu bloğuna gömülmek üzere katılaşmaya soğutulur. Bu işlem, slayt için ince bir mikrotom bölümü (ler) elde etmek için yeterince sağlam, düzgün bir şekilde yönlendirilmiş bir numune temin etmek için gereklidir.
Artan aşamalarda artan alkol konsantrasyonları kullanılarak su numuneden ardışık evrelerde çıkarılır. Ksilen, alkol yerine son dehidrasyon aşamasında kullanılır – bunun nedeni, bir sonraki aşamada kullanılan balmumunun, alkolde olmadığı ksilende çözünür olması, bal mumu numuneye nüfuz etmesine (sızmasına) olanak sağlar. Bu işlem genellikle otomatiktir ve gece boyunca yapılır. Balmumu sızmış örnek daha sonra ayrı bir numune gömme (genellikle metal) konteynıra aktarılır. Son olarak, erimiş balmumu kabın içinde numunenin etrafına sokulur ve balmumu bloğuna gömülmek üzere katılaşmaya soğutulur. Bu işlem, slayt için ince bir mikrotom bölümü (ler) elde etmek için yeterince sağlam, düzgün bir şekilde yönlendirilmiş bir numune temin etmek için gereklidir.