Gönüllerin sevgilisi anlamına Mahbûbü’l-kulûb, Ali Şîr Nevâî’nin (ö. 906/1501) dinî, tasavvufi ve edebî mahiyetteki ahlâk kitabının adıdır.
905 (1500) yılında Çağatay Türkçesi’yle yazılmıştır. Nevâî giriş bölümünde kendi ilmî, siyasî ve içtimaî tecrübelerinden kısaca bahsederek dostlarına, özellikle toplumdaki çeşitli iş ve meslek sahiplerine halka hizmet yolunda yararlanacakları ümidiyle bilgi ve tecrübe birikimini aktarmak istediğini, eserinin gönüllerde beğenileceğini umduğu için ona Mahbûbü’l-kulûb (gönüllerin sevgilisi) adını verdiğini belirtmektedir.